Bikeblog EdytKi
Wpisy archiwalne w kategorii

9) W towarzystwie

Dystans całkowity:23261.30 km (w terenie 0.00 km; 0.00%)
Czas w ruchu:1034:45
Średnia prędkość:19.09 km/h
Maksymalna prędkość:75.40 km/h
Suma podjazdów:116128 m
Maks. tętno maksymalne:192 (98 %)
Maks. tętno średnie:179 (92 %)
Suma kalorii:18886 kcal
Liczba aktywności:556
Średnio na aktywność:41.84 km i 2h 27m
Więcej statystyk

Beskid Mały terenem

Niedziela, 3 maja 2015 · Komentarze(1)
Kategoria 2) 30 - 60 km, 6) Głównie teren, 9) W towarzystwie, Góry, Z fotkami lub filmem
Uczestnicy
Na weekend majowy umówiliśmy się z Emilką i Tomkiem na terenowy wypad w góry. Tomek poinformował, że jego znajomi planują wybrać się w Beskid Mały. Postanowiliśmy dołączyć do ekipy. Po dojechaniu do Kocierzy Rychwałdzkiej, gdzie znajdował się start dzisiejszej eskapady okazało się, że uzbierała się dość spora ekipa. W sumie było nas 12 osób - poza Emi, Tomkim, Alkiem i mną także Marcin (z którym już raz byliśmy w górach), dwóch chłopaków z teamu Forda (jeden miał na imię Przemek, imienia drugiego nie pamiętam) oraz pięciu znajomych Marcina (imion również niestety nie pamiętam).

W takim składzie ruszyliśmy w trasę. Każdy jechał swoim tempem, a co jakiś czas wszyscy się kumulowali i znów każdy jechał dalej na miarę swoich możliwości. Od samego początku trzymamy się szlaku czerwonego pieszego z zamiarem dojechania na Laskowiec. Trasa wiedzie na początku przez las po mniejszych lub większych kamieniach. Pierwszy postój odbywa się na Potrójnej Groni (883 m. n.p.m.).


Czarny Groń - z Alkiem


Czarny Groń - z Emilką

Po krótkiej przerwie ruszamy dalej w drogę czerwonym pieszym. Od tego momentu wyjeżdżamy w zasadzie z lasu i jedziemy praktycznie cały czas szczytami. Mijamy wyciąg Czarny Gróń. Czerwony szlak łączy się z żółtym. Jedziemy kawałek przez teren Rezerwatu Madohora. Docieramy na Łamaną Skałę (929 m. n.p.m.)


Podjazd na czerwonym pieszym w Rezerwacie Madohora


Podjazd na czerwonym pieszym


Na czerwonym pieszym


Widok na góry z Łamanej Skały

Trzymamy się cały czas tego samego szlaku. Na szczycie zwanym Rozstaje nad młodą horą (910 m. n.p.m.) do obydwu szlaków dołącza również zielony pieszy. Docieramy do Skrzyżowania pod Smerkowicą. Tutaj żółty szlak odbija w prawo, a my jedziemy w lewo trzymając się dalej czerwonego i zielonego szlaku. Mijamy Beskidzie (863 m. np.m.) i jedziemy czerwonym pieszym na Laskowiec (992 m. n.p.m.). Jest to najwyższy punkt naszej dzisiejszej eskapady. W schronisku postój na uzupełnienie płynów i napełnienie żołądków.


Czerwony pieszy


Czerwony pieszy

Do schroniska na Laskowcu chłopaki mieli trasę wcześniej zaplanowaną. Dalej trasa wymyślana na spontana z mapą. Tym razem szlak niebieski pieszy. Kawałek płasko, potem szybki zjazd do Polany Beskid (807 m. n.p.m.). Po minięciu polany dalsza część zjazdu niebieskim pieszym, tym razem po kamieniach. Podczas owego zjazdu dwa przymusowe postoje, gdyż Tomek dwukrotnie łapie kapcia.


Pierwszy kapeć




Przerwa techniczna podczas drugiego kapcia

Po pokonaniu kamienistego zjazdu jedziemy błotnistą rynną wzdłuż czyjegoś pola. Tomka niestety pech dziś nie opuszcza i zalicza glebę w wyniku której obdziera sobie lewą rękę. Po wyczyszczeniu ran i opatrzeniu jedziemy dalej. Wyjeżdżamy na asfalt w Tarnawie Górnej. Kawałek asfaltem, a potem znów podjazd, tym razem po betonowych płytach. Na szczycie nagle płyty się kończą i zmuszeni jesteśmy jechać w dół ścieżką, wzdłuż której prowadzona jest wycinka drzew. Nagle ścieżka całkiem się kończy. Zostaje nam jedynie dzika przeprawa przez jakieś chaszcze i strumyk. Wreszcie docieramy do jakiejś lepszej drogi. Znów pod górę po betonowych płytach, po czym terenowy zjazd do Targoszowa. Następnie asfaltowy zjazd i podjazd zielonym pieszym, który przez parę kilometrów również prowadził asfaltem. W pewnym momencie zielony szlak odbija w las. Dotychczas przez wszystkie dzisiejsze szlaki piesze dało się bez problemu jechać. jednak tym razem jest nieco inaczej. Przez dosyć długi odcinek musimy rowery wpychać pod górę. Skutecznie odbiera nam to resztki sił. Na szczęście chociaż końcówkę zielonego szlaku udaje się nam pokonać jadąc. Docieramy do Skrzyżowania pod Smerkowicą, gdzie dziś już byliśmy.

Tutaj ekipa dzieli się na dwie grupy. Część osób jedzie dalej szlakiem zielonym pieszym w dół, a potem asfaltowym podjazdem do Kocierzy, a druga część czyli ja, Emilka, Alek, Tomek, Marcin i jeden chłopak z teamu Forda jedziemy z powrotem szlakiem czerwonym pieszym analogicznie jak przedtem. Najpierw trawersem po szczytach (przez Rostaje nad młodą horą, Łamaną Skałę, Rezerwat Madohora, Czarny Groń i Potrójną Groń) a następnie przez las do auta.


Alek na czerwonym pieszym z widokiem na góry


Widok na góry z czerwonego pieszego


Powrót do auta

Nasza grupka dociera do Kocierzy nieco wcześniej niż druga część ekipy. Mamy zatem więcej czasu na odpoczynek :D Podsumowując wycieczka bardzo fajna, tereny bardzo malownicze. Nie licząc maratonów nie byłam nigdy tak liczną ekipą w górach, ale muszę przyznać, że było całkiem fajnie :)

Terenowo - pierwszy tysiak w sezonie

Czwartek, 30 kwietnia 2015 · Komentarze(0)
Kategoria 2) 30 - 60 km, 6) Głównie teren, 9) W towarzystwie, Po zmroku
Uczestnicy
Umówiliśmy się dziś z Andrzejem na popołudniowy wypad w Sokole. O 17:30 wyruszyliśmy z Alkiem spod Jagiellończyków. Aleją Pokoju, przez Kucelin, ścieżką wzdłuż rzeki, koło Guardiana i przez Skrajnicę do Olsztyna. Od samego początku dziś jakoś bez sił.

U Andrzeja zostawiam swój rower i dalej jadę na Giancie. Jedziemy najpierw na zamek. Podjazdy w moim wykonaniu dziś to porażka. Na zamku kilka ciekawych zjazdów. Opuszczamy zamek i jedziemy koło skały zwanej dziewicą, następnie przez Lipówki i Biakło w Sokole. Zjazdy na fullu super, ale sił do podjazdów brak, jakby odcięło mi dopływ energii. W Sokolich najpierw czarnym / żółtym pieszym, a następnie podjazd - w zasadzie podejście czerwonym pieszym w stronę Puchacza. Mieliśmy jechać pętlę przez Sokole, ale chłopaki chcieli poćwiczyć loty i wyskoki z dropów. Każdy zaliczył kilka wyskoków. Na ostatnim Andrzej złapał kapcia i w efekcie zaliczył również glebę. Nie było jak załatać opony, gdyż całe mleczko wyciekło. Pozostał nam powrót na piechotę do Andrzeja. Jednak Andrzej uznał, że da radę powoli jechać. Tak więc ruszyliśmy. W międzyczasie okazało się, że przy upadku Andrzej zgubił okulary, więc chłopaki wrócili się by ich szukać, a ja toczyłam się wolno na rowerze z kapciem. Chłopaki na szczęście zgubę znaleźli i dogonili mnie na żółtym rowerowym, którym wróciliśmy do Andrzeja.

Po przesiadce na Rockiego powrót do domu już po zmroku. Najkrótszą drogą przez Skrajnicę, rowerostradę, terenem do torów, przez lasek, po czym przez Bugaj, koło Michaliny i przez Błeszno. Bardzo ciężko dziś mi się jechało, sił brak. Mam nadzieję, że to tylko chwilowa niedyspozycja. Przy okazji podczas powrotu do domu wskoczył pierwszy tysiąc w tym sezonie. Dość późno porównując do poprzednich sezonów, jednak w tym roku czasu na rower o wiele mniej.

Straconka - Magurka - Przegibek - Gaiki

Niedziela, 26 kwietnia 2015 · Komentarze(1)
Kategoria Z fotkami lub filmem, Góry, 9) W towarzystwie, 5) Głównie asfalt, 1) do 30 km
Uczestnicy
Andrzej zaproponował na dziś wypad w Beskidy. Umówiliśmy się pod Lidlem na Okrzei, by na miejsce rowerowego startu pojechać jednym autem. W sumie uzbierało się nas siedem osób - Ola, Alek, Andrzej, Łukasz, Mateusz, Piotrek i ja. Pakujemy się do auta i w drogę. Auto zaparkowane w Bielsku w pobliżu Wilkowicka. Stąd ruszamy na wyprawę.

Początek asfaltem. Pierwsze kilometry łagodnie pod górkę, z każdym kolejnym coraz ciężej, aż w końcu kawałek bardzo ostro. Skręcamy w teren i jedziemy pod górę na Straconkę. Po podjeździe wiem już skąd ta nazwa :D Ze Sttraconki techniczny zjazd po singlach między drzewami. Na jednym z zakrętów nie daję rady i uderzam w drzewo, na szczęście uderzenie było lekkie i skończyło się na małym otarciu kolana.

Po zjeździe rozpoczyna się kolejny podjazd - na Magurkę - szlakiem czerwonym pieszym przez Łysą Górę i Łysą Przełęcz. Początek podjazdu przez las do Łysej Góry trochę trudniejszy niż jego dalsza część. Ale za to widoki z Łysej Przełęczy super :)


Podjazd na Magurkę


Jeszcze jadę :D


Ekipa w komplecie



Z Mateuszem


Trzymam :D


Widoki z czerwonego pieszego


Kawałek podjazdu na Magurkę

Po dotarciu na Magurkę dłuższa przerwa w schronisku na jedzonko, uzupełnienie płynów no i pogaduchy.


Schronisko na Magurce


Przerwa w schronisku

Z Magurki zjazd zielonym pieszym do Wilkowicka. Część zjazdu to szutry, część po kamieniach, a część w trudniejszym terenie. Mateusz, Andrzej i Piotrek strasznie cieszyli się ze zjazdów typowo ęduro. Pozostała część ekipy nie była dziś tak odważna i miejscami rowery sprowadzała. Końcówka to zjazd po rynnach wyżłobionych przez wodę. W tym miejscu Ola jadąc za mną, ale zbyt blisko mnie zalicza niespodziewany upadek przez kierownicę. Kończy się na szczęście na otarciach i możemy jechać dalej.


Jeden ze zjazdów


Z Alkiem :)

Po dotarciu do Wilkowicka rozpoczynamy drugi dziś podjazd na Magurkę, ale tym razem asfaltowy. Asfaltowe podjazdy nie należą do moich ulubionych. na szczęście ostatnie kilkaset metrów prowadzi terenem.

Z owcami

Gdy jesteśmy już u celu zaczyna padać. Czekamy chwilę w schronisku i gdy padać przestaje jedziemy dalej. Tym razem zjazd szlakiem niebieskim pieszym do Przełęczy Przegibek. Na końcu zjazdu trzeba było zachować szczególną ostrożność na luźnych kamieniach, które po opadach były bardzo śliskie, ale na szczęście wszyscy zjechali bez problemów. Z Przebibka dalej niebieskim pieszym. Docieramy do przełęczy Gaiki. Tutaj fajny terenowy szlak zmienia się na ubity szuter, zatem chłopaki wynajdują inna opcję - techniczny zjazd, częściowo czerwonym pieszym, częściowo bliżej nie oznakowanymi ścieżkami. Miejscami jest ciężko, ale wszyscy cało docierają z powrotem do auta :)

Na koniec krótki filmik od Andrzeja:

Podsumowując wycieczka udana, w super towarzystwie z dużą dawką dobrego humoru. Poznane nowe okolice i nowe szlaki. Fajnie byłoby tu kiedyś wrócić :)

Sokole Góry

Środa, 22 kwietnia 2015 · Komentarze(1)
Kategoria 2) 30 - 60 km, 6) Głównie teren, 9) W towarzystwie, Z fotkami lub filmem
Uczestnicy
Umówiliśmy się dziś z Olą i Sylwią na terenowy wypad w Sokole. Sylwia napisała informację o wypadzie na CWR. Chęć udziału wyrazili także Janusz i Piotrek. Alek miał łapać nas po drodze, ale okazało się, że skończył pracę wcześniej, więc zdążył pod Jagiellończyków na wyznaczoną godzinę. Na miejsce spotkania przybył także Łukasz, ale z uwagi na fakt, iż przybył na szosie towarzyszył nam dziś tylko kilka km. 

W takim składzie ruszamy w drogę. Alejką Pokoju, przez Kucelin i koło Guardiana. Przy nastawni opuszcza nas Łukasz i jedziemy dalej w szóstkę terenem wzdłuż torów, a potem rowerostradą i przez Skrajnicę do Olsztyna. Mijamy leśny i jedziemy koło Lipówek i przez Biakło do Sokolich. Koło Biakła krótka przerwa techniczna na dopompowanie koła u Oli w rowerze.




W okolicy Lipówek


Szybkie foto przy pompowaniu koła

Przez Sokole początkowo żółtym pieszym, a potem czerwonym w stronę Puchacza. Każdy podjeżdża ile może, a potem piechotą na górę. Omijamy dziś słynną techniczną pętelkę i zjeżdżamy na dół trzymając się alej czerwonego pieszego. Dalej ponownie czarnym pieszym, a potem żółtym rowerowym do asfaltu.


Podjazd na czerwonym pieszym w Sokolich Górach


Alek na podjeździe

Mamy jeszcze trochę czasu, więc decydujemy się zahaczyć jeszcze o zamek. Przy rondzie znów spotykamy Łukasza. Dziewczyny zostają z Łukaszem pod zamkiem, a ja z Alkiem, Januszem i Piotrkiem wjeżdżamy pod wieżę. Chwila na szczycie i zjazd tą samą drogą do reszty ekipy.

Czas wracać. Łukasz znów nas opuszcza a my jedziemy asfaltem w stronę Biskupic, potem przeciwpożarówką, niebieskim rowerowym do rowerostrady, terenem do torów, przez lasek, asfaltem przez Bugaj i koło Michaliny do DK1. Tutaj ekipa znów się dzieli. Sylwia z chłopakami jada Wojska Polskiego, a my z Olą i Alkiem jedziemy przez Błeszno na myjkę, gdzie zegnamy się z Olą i po umyciu rowerów wracamy we dwójkę do domu.

Bardzo przyjemny wypad w super towarzystwie. Masa dobrego humoru i śmiechu. Oby takich wypadów było jak najwięcej :)

Prędziszów, Ossona i Zielona

Wtorek, 21 kwietnia 2015 · Komentarze(0)
Kategoria 2) 30 - 60 km, 7) Trasa mieszana, 9) W towarzystwie
Uczestnicy
Korzystając ze słonecznej pogody wybraliśmy się na szybki popołudniowy wypad w teren po okolicznych pagórkach. Początek standardem przez osiedle, potem przez Alejkę Pokoju, Kucelin i Legionów.

Następnie w prawo i do kamieniołomu Prędziszów. Chcieliśmy zobaczyć specjalne ścieżki zrobione przez chłopaków, ale odnaleźliśmy tylko ich końcówkę. W kamieniołomie dwie próby podjazdu, który udało mi się dotychczas pokonać raptem ze dwa razy. Dziś obydwie próby nieudane, a druga zakończona lądowaniem w kłujących krzakach. Z kamieniołomu kierujemy się na Ossona. Podjazd zaliczony, po czym wdrapujemy się na sam szczyt i zjeżdżamy w dół. Po zjeździe okazuje się, że mam kapcia w tylnym kole. Niestety jak na złość nie mamy imbusa do odkręcenia koła. Szybkie pompowanie i dalej w drogę. Na Ossona zaliczamy jeszcze jeden podjazd po kamieniach, po czym zjeżdżamy w stronę czerwonego rowerowego. Czerwonym jedziemy w stronę Zielonej Góry. Alek podjeżdża na Zieloną, ja natomiast muszę pokonać podjazd pieszo, gdyż w kole znów brak powietrza. Szybkie pompowanie i zjazd do czerwonego rowerowego.

Bez sensu tak bez powietrza jeździć, więc postanawiamy wracać. Asfaltem przez Kusięta i Odrzykoń. Niedaleko nastawni kolejne pompowanie i dalej koło Guardiana, ścieżką wzdłuż rzeki, przez Kucelin i Alejką Pokoju do domu. I to na dziś byłoby tyle. Miało być nieco więcej, ale nie udało się. Może innym razem :)

Asfaltowa pętelka

Czwartek, 16 kwietnia 2015 · Komentarze(0)
Kategoria 1) do 30 km, 5) Głównie asfalt, 9) W towarzystwie
Uczestnicy
Dziś krótka asfaltowa pętelka po okolicy dla lekkiego rozjazdu po wczorajszej jeździe. Początek przez Błeszno, potem Bohaterów Katynia, kawałek wzdłuż DK1, po czym przez Wrzosową, Hutę Starą B i A, Sobuczynę, Brzeziny Wielkie i Brzeziny Kolonia do Czewy. Następnie Korkową, po czym w prawo i szutrową ulicą Kusocińskiego na Stare Błeszno. Stąd już prosto do domu. I na dziś to by było na tyle :)

Olsztyn - po 10-dniowej przerwie

Środa, 15 kwietnia 2015 · Komentarze(0)
Kategoria 2) 30 - 60 km, 7) Trasa mieszana, 9) W towarzystwie, Z fotkami lub filmem
Uczestnicy
Po półtora tygodniowej przerwie spowodowanej problemami z kręgosłupem dziś udało się wreszcie wyjść na rower. Aby za bardzo nie obciążać kręgosłupa wybór padł głównie na wariant asfaltowy.

Przez osiedle, Alejkę Pokoju, Kucelin, Odlewników, Legionów, Srocko, Brzyszów i Kusięta do Olsztyna. Jedyna opcja terenowa na dziś to próba podjazdu na zamek i zjazdu. Tuż przed rynkiem spotykamy Mateusza i Michała, który także wybierają się na zamek. O dziwo udało mi się bez problemu wjechać na zamek. Zjazd również bez problemów. Chłopaki jadą dalej w teren, a my wracamy do domu.


Na tle wieży


Ruiny zamku w Olsztynie

Asfaltem w stronę Biskupic, potem w prawo i przeciwpożarówką do końca, następnie kawałek terenem do torów, przez lasek do Bugaja, asfaltem przez Bugaj, koło Michaliny i przez Błeszno do domu.

Jak na pierwsze wyjście na rower po 10 dniach przerwy jechało mi się dziś całkiem dobrze. Sił nie brakło a i przyjemność z jazdy wystarczająca :) Mam nadzieję, że teraz będzie już tylko lepiej.

Poraj i kilka km wieczorem

Sobota, 4 kwietnia 2015 · Komentarze(0)
Kategoria 2) 30 - 60 km, 7) Trasa mieszana, 9) W towarzystwie
Uczestnicy
Mieliśmy dziś w zamiarze zgadać się na rower z Kasią i Kamilem, ale plan dnia nieco się zmienił, więc wyszliśmy tylko we dwoje zaraz po święceniu jaj. Dla pewnej odmiany postanowiliśmy wybrać się do Poraja.

Początek Aleją Pokoju, przez Kucelin, koło Guardiana i terenem do rowerostrady. Dalej rowerostradą i niebieskim rowerowym do Dębowca. Przez większość drogi świeciło słońce, ale wiał też mocny wiatr. Jedziemy kawałek dziurawym asfaltem i skręcamy w lewo na pomarańczowy rowerowy. Docieramy do leśniczówki w Dębowcu. Na niebie zbierają się ciemne chmury. Trzeba uciekać. Jedziemy asfaltem pod górę do kościoła w Choroniu, na szczycie fotka zbierających się chmur i szybki zjazd do Poraja.



Asfaltem przez Poraj do przejazdu kolejowego, potem wzdłuż torów i analogicznie jak przedtem przez Dębowiec i niebieski rowerowy do pożarówki. Już na niebieskim szlaku zaczyna lekko prószyć śnieg. Gdy dojeżdżamy do pożarówki sypie już całkiem mocno. Jedziemy przez lasek do Bugaja, potem asfaltem i koło Michaliny do DK1. Dalej już przez Błeszno prosto do domu. W międzyczasie śnieg przestaje sypać.

Wieczorem jeszcze kilka km by odprowadzić Kasię i Kamila do Jagiellonów i po drodze wstąpić po kupony totka na stację benzynową. Rzadko zdarza mi się zagrać w totka, ale od czasu do czasu nie zaszkodzi. Na koniec niecodzienny widok - Alek w zwykłych ciuchach na rowerze :D

Spinning

Piątek, 3 kwietnia 2015 · Komentarze(0)
Kategoria 9) W towarzystwie, Spinning
Uczestnicy
Godzina spinningu z Hubertem, podczas której było 5 interwałów. Podkręciłam dziś mocniej śrubę, więc jutro okaże się czy będą zakwasy :D

Spinning

Środa, 1 kwietnia 2015 · Komentarze(0)
Kategoria Spinning, 9) W towarzystwie
Uczestnicy
Półtorej godziny spinningu w Strefa Fitness pod przewodnictwem Huberta. Podczas dzisiejszego spinningu było pięć interwałów.