Wpisy archiwalne w kategorii

9) W towarzystwie

Dystans całkowity:23261.30 km (w terenie 0.00 km; 0.00%)
Czas w ruchu:1034:45
Średnia prędkość:19.09 km/h
Maksymalna prędkość:75.40 km/h
Suma podjazdów:116128 m
Maks. tętno maksymalne:192 (98 %)
Maks. tętno średnie:179 (92 %)
Suma kalorii:18886 kcal
Liczba aktywności:556
Średnio na aktywność:41.84 km i 2h 27m
Więcej statystyk

Spinning Calypso

Sobota, 26 kwietnia 2014 · Komentarze(0)
Uczestnicy
Chrzestna zadzwoniła, że w Calypso szykuje się maraton spinningowy - 3 godzinki. Pogoda deszczowa, z roweru raczej dziś nici, więc postanowiliśmy wybrać się na spinning. Czas mieliśmy trochę ograniczony, ale udało nam się załapać na godzinkę i 20 minut spinningu. Pierwszą godzinę prowadziła Agnieszka Uroda - Hampelska, drugą Ania G. Na trzecią godzinkę prowadzoną przez Anię P. nie udało nam się zostać.

Olsztyn

Środa, 23 kwietnia 2014 · Komentarze(0)
Uczestnicy
Do ostatniej chwili zastanawiałyśmy się dziś z Kasią czy iść na rower czy nie. Padać przestało, asfalt zaczął wysychać, więc zdecydowałyśmy się. Aby się zbytnio nie pochlapać założyłam do zimówki błotniki i w drogę pod skansen, gdzie czekała Kasia. Dalej już wspólnie.

Asfaltem przez Kucelin, Odlewników, Legionów, Srocko, Brzyszów, Turów do Olsztyna. Chwila odpoczynku koło rynku powrót. Asfaltem w stronę Biskupic, a potem przeciwpożarówką. Na niebieskim rowerowym miejscami spore kałuże. Dalej terenem do torów, przez lasek i asfaltem przez Bugaj. Następnie przez Michalinę do DK1. Kasia jedzie na Raków, a ja kieruje się przez Błeszno do domu. Na sekundę do środka i jeszcze na myjkę umyć rowerek.

Ciepłe popołudnie. Temperatura w granicach 17 stopni. Powietrze po opadach jakieś takie lżejsze. Jechało się bardzo przyjemnie.

Złoty Potok

Poniedziałek, 21 kwietnia 2014 · Komentarze(1)
Uczestnicy
Świąteczne obżarstwo czas na chwilę przerwać :D Zatem przed obiadem udajemy się na wycieczkę ze Skowronkami. W planie było zahaczenie o Góry Gorzkowskie, ale z powodów czasowych musimy z Alkiem wcześniej wycieczkę zakończyć. Ale może od początku.

Przyjeżdżamy pod Jagiellończyków, po chwili dojeżdżają Skowronki. Przybywa także Bartek swoją szosą, dlatego też tylko kawałek nam towarzyszy. Ale na dzień dobry jak przystało na lany poniedziałek polewa nas wodą z psikawki :D Jak mogliśmy tego nie przewidzieć i się nie przygotować na kontratak :D Hańba. Zanim ruszamy w drogę mija nas jeszcze rodzinka Głodów - Helenka, Kasia i Krzysiek, których również Bartek wcześniej polał. Po kilku minutach ruszamy w drogę.

Na początek standardowo Alejką Pokoju, gdzie mija nas Piter atakując wodą z pistoletu Skowronków i Bartka, a później asfaltem przez Kucelin i koło Guardiana. Niedaleko nastawni rozstajemy się z Bartkiem i we czwórkę jedziemy wzdłuż torów do przeciwpożarówki. Na asfalcie przy końcu pożarówki czeka na nas Jacek. Dalej jedziemy już w piątkę. Terenem żółtym rowerowym przez Sokole Góry do Kapliczki Św. Idziego.



Przed kapliczką Św. Idziego


Kapliczka Św. Idziego

Następnie kawałek asfaltem i koło kościoła w Zrębicach w lewo na żółty rowerowy, którym docieramy do Pabianic. Tutaj kawałek asfaltem. Po drodze zostajemy dwukrotnie polani z pistoletów na wodę. I to w najmniej oczekiwanym momencie :D Najpierw polewa nas pasażer mijającego nas auta, a później kobieta wysiadająca z innego auta, zaparkowanego przy drodze. Z uśmiechem jedziemy dalej. Skręcamy w lewo w teren na niebieski rowerowy. Na Alei Klonowej krótka przerwa na kilka zdjęć.


Daria i Jacek na Alei Klonowej


Na Alei Klonowej


Ze Skowronkami na Alei Klonowej

Następnie jedziemy Aleją Klonową do Złotego Potoku,  na trochę dłuższą przerwę w parku przy dworku Krasińskich. Tutaj żegnamy Skowronków i Jacka, gdyż niestety musimy wracać już do domu.


Przed dworkiem Krasińskich


Z Darią przed dworkiem Krasińskich


Kaczucha


Przed dworkiem Krasińskich

Na początek analogicznie jak wcześniej, Aleja Klonowa, niebieski rowerowy, asfaltem przez Pabianice i żółty rowerowy do Zrębic. Od Zrębic nieco inaczej. Asfaltem zielonym rowerowym w stronę Biskupic, a potem chcąc zobaczyć podjazd o którym mówiła Daria terenem zielonym pieszym do Sokolich Gór. Dalej żółtym pieszym przez Sokole do Olsztyna i dalej również żółtym pieszym do pożarówki. Następnie terenem do torów, przez lasek i asfaltem przez Bugaj. Na asfalcie podkręcam na chwilę tempo do 40 km/h, jednak zamknięty przejazd nas hamuje. Za przejazdem już tylko przez Michalinę do DK1 i przez Błeszno do domu.


Błękit nieba na żółtym pieszym

Dzisiejsza wycieczka była idealną odskocznią od świątecznego przejedzenia :D Pogoda znakomita, towarzystwo także. Czego więcej chcieć :D Może jedynie więcej takich wypadów. W domu byliśmy na czas, punkt 13, ani minuty spóźnienia, szkoda jedynie, że nie mogliśmy uczestniczyć w całej wycieczce.

Terenowo po Jurze

Sobota, 19 kwietnia 2014 · Komentarze(4)
Uczestnicy
Jaja z rana poświęcone, więc przed obiadem czas na rower :D Chcieliśmy z Alkiem pojeździć dzisiaj trochę w terenie, więc zdecydowaliśmy się na tour de pobliskie pagórki.

Na początek przez osiedle, Alejką Pokoju i przez Kucelin do Legionów. Skręcamy w prawo do kamieniołomu Prędziszów. Chciałam pokazać Alkowi słynną ściankę, ale niestety nie trafiłam tam, więc objechaliśmy jedynie kamieniołom górą, kamienistą ścieżką tuż przy zboczu, po czym zjechaliśmy z powrotem do Legionów. Następnie podjazd na Ossona. Odkąd nie mam rogów w Rockym ciągle w tym samym miejscu kończę podjazd. Trzeba będzie poćwiczyć. Wdrapujemy się na górę i zjeżdżamy singielkiem w dół. Chłopaki porobili sobie hopki do downhillu, wiec zjazd jest bardziej wymagający.


Podjazd na Ossona


I zjazd

Następnie zjeżdżamy do czerwonego rowerowego i kierujemy się w stronę Zielonej Góry. Na Zielonej podjazd, a częściowo podejście i potem zjazd z powrotem do czerwonego szlaku.


Zjazd z Zielonej Góry

Dalej kawałek asfaltem przez Kusięta i koło szkoły w prawo w teren w stronę Towarnych. Podjeżdżamy pod jaskinię i zjeżdżamy na polankę. Na Towarne podjeżdżamy łatwiejszym podjazdem. Pierwszy raz udało mi się dziś wjechać na sam szczyt, a później pokonać cały zjazd. Asfaltem docieramy do Olsztyna. Mieliśmy w planie pokręcić się trochę po zamku, ale na bramie stał Pan 3,50 - tak kiedyś nazwali go moi znajomi z Dąbrowy - więc odpuściliśmy dziś zamek i udaliśmy się na Lipówki.


Rocky na Lipówkach


Rocky z nieco innej perspektywy

Na Lipówkach chwila przerwy, a potem zjazd w stronę Biakła. Objechaliśmy Biakło dołem i zjechaliśmy singlem w kierunku Sokolich. Czas gonił, więc podjechaliśmy z powrotem na Lipówki i zjechaliśmy singielkiem między skałami do asfaltu niedaleko Leśnego.


Alek przed Górą Biakło


I jeszcze ja :D

Kawałek asfaltem i potem skręcamy w prawo w teren na żółty pieszy. Żółtym dotarliśmy do przeciwpożarowki. Następnie terenem do torów, przez lasek, asfaltem przez Bugaj i ścieżką wzdłuż rzeki na Kucelin. Asfaltem do Alejki Pokoju i dalej już prosto do domu.

Bardzo fajna przedświąteczna przejażdźka, a w zasadzie mały terenowy trening. Ciepło i słonecznie. Wiosna w pełni :) Po takim wypadzie będzie można się teraz trochę poobjadać świątecznymi smakołykami :D

Bike Maraton 2014 - Miękinia k. Wrocławia

Niedziela, 13 kwietnia 2014 · Komentarze(10)
Uczestnicy
W tym roku Bikehead nastawił się na maratony organizowane przez Grabka. Dziś nadszedł czas na pierwszy w tym roku wyścig z cyklu Bike Maraton - w Miękini koło Wrocławia. Oby tylko 13ty nie okazał się pechowym rozpoczęciem sezonu :D W zeszłym roku startowałam w Powerade na dystansie mega, a w tym zdecydowałam się na generalkę na dystansie mini. Jedynie w Miękini miałam na uwadze wystartować na mega, gdyż kusił mnie przejazd przez dziedziniec zamku na wodzie, ale z uwagi na nie najlepsze samopoczucie pojechałam ostatecznie mini.

Start miał odbyć się o 11, ale z uwagi na sporą liczbę osób (około 2 tyś zawodników) start przesunął się prawie o godzinę. Startowałam z szóstego sektora, razem z Patrycją i Rafałem. 3... 2... 1... i start :D Początek asfaltem, później terenem. Praktycznie całe 8 km po płaskim. Cały czas szybkie tempo. Jedziemy w sumie razem z Patrycją, którą ciągne na kole. Na 7 kilometrze nagle ni stąd ni zowąd spada mi licznik. 13ty... jednak musiał być pechowy. Nagłe zatrzymanie na boku, podczas którego poznałam nieznaną mi wcześniej siłę przedniego hamulca i odwrót w tył po zgubę. No to straciłam trochę czasu. Licznik już mam, więc gonię za Patrycją. Po jakimś kilometrze już jestem tuż za nią. Wyprzedzam ją i jedziemy jak poprzednio. Pierwszy "większy" podjazd na około 12 km, a prawie większość zawodników podchodzi na nogach. Przeciskam się bokiem i udaje mi się podjechać. Odwracam sie, ale Patrycji za mną nie ma, szkoda :( Jadę więc dalej samotnie. Na jakimś 15 km jedyny jak się później okazało fajny zjazd na dystansie mini. Byłby w całości do zjechania, gdyby nie stworzy się ogromny zator. Niestety trzeba było zejść z buta :( Dalej znów płasko, no i przed bufetem na około 16 km kolejny podjazd. I znów prawie wszyscy na nogach... na szczęście przeciskam się ponownie bokiem i pokonuję podjazd jadąc. Szybki zjazd i później już po płaskim do mety. Kilometr przed metą rozjazd mini - mega. Z jednej strony myśli w głowie - jedź mega, zobaczysz zameczek, z drugiej - a co jak nagle zacznie znów boleć brzuch jak całe wczorajsze popołudnie? Rozsądek wziął górę i zjechałam na metę. Tuż przed metą jeszcze rywalizacja z innym zawodnikiem i koniec wyścigu :D


Tuż za startem


Omijam kałużę :D


Gdzieś na trasie maratonu


Ci co szli fotkę mają :D ja jechałam i załapałam sie tylko na róg kadru :D


Na trasie


Jeszcze jedna fotka z trasy

Wynik maratonu - miejsce 5 z 43 w kategorii K2 Mini
, 266 z 801 w Open Mini. Wynik jak dla zaskakujący i zadowalający, nie spodziewałam się takiego :) Do czwartej zawodniczki straciłam 20 sekund, a do drugiej 2 minuty. Kto wie czy nie byłoby szansy na lepszą pozycję, gdyby nie ten nieszczęsny licznik.


Podium :)


Trening na Wzgórzach Trzebiesławickich

Sobota, 12 kwietnia 2014 · Komentarze(0)
Uczestnicy
Umówiliśmy się dziś na Pogorii trzeciej ze znajomymi z Sosnowca - tj. z Emilką i Tomkiem na krótki trening przed jutrzejszym maratonem w Miękini. Dawno razem nie jeździliśmy, a że akurat trafiła się okazja trzeba było ją wykorzystać.

Z Pogorii trójki jedziemy najpierw kawałeczek asfaltowo wzdłuż brzegu zbiornika, a później terenem wokół Pogorii IV. Pewien odcinek terenowo jedzie z nami dwójka znajomych chłopaków z Banimexu, ale później rozjeżdżamy się każdy w swoim kierunku. Docieramy do Ujejsca. Kawałek asfaltem, a później prawo w teren. Robimy pętelkę po Wzgórzach Trzebiesławickich (zwanych zwyczajowo Bukową Górą), częściowo po trasie Skandia Maratonu. Fajne tereny do treningu. Po pokonaniu pętli wracamy asfaltem przez Ujejsce, a później analogicznie jak wcześniej terenem wzdłuż Pogorii IV, i później asfaltem przy Pogorii III. Przy molo rozstajemy się z Emilką i Tomkiem i wracamy do domu standardową trasą.

Pogoda dziś dopisała. Towarzystwo także, więc wypad uważam za udany. Jutro pierwszy wyscig z cyklu Bike Maraton. Oby pogoda również była tak łaskawa jak dziś :)

Ossona i Prędziszów

Wtorek, 8 kwietnia 2014 · Komentarze(0)
Prognozy przepowiadały deszcz pod wieczór. Postanowiłam po pracy wybrać się na szybki trening na Ossona, tak by zdążyć do domu przed zapowiadanymi opadami.

Na poczatek przez osiedle i Alejką Pokoju, potem przez Kucelin, Odlewników i Legionów. Następnie terenem na Ossona. Podjazd niestety mnie dziś pokonał. Na szczycie spotykam Piksela z kolegą. Zjeżdżamy razem singielkiem na dół i kierujemy się do kamieniołomu. Piksel prowadzi nieznaną mi dróżką, po kamieniach, szczyctem kamieniołomu, dosłownie przy samym zboczu. Docieramy do słynnej ścianki o której sporo słyszałam. Przerażenie wygrywa i nie odważam się na zjazd. Wracamy wiec naokoło i zjeżdżamy łatwiejszym zjazdem. Następnie podjazd, na którym ostatnio z Alkiem trenowaliśmy i powrót do Legionów. Podjeżdżamy jeszcze raz na Ossona, potem szybki zjazd ze schodków i każdy rozjeżdża się w swoją stronę. Zjeżdżam z Ossona, próbuje raz jeszcze podjazdu, potem znów zjazd i powrót do domu, bo chmur nad głową coraz więcej. Analogicznie jak wcześniej Legionów, Odlewników, Kucelin i Aleja Pokoju. Powrót cały czas pod wiatr.

Na szczęście udało się nie zmoknąć. Kilometrów za wiele nie wyszło, ale lepsze coś niż nic. Pomyśleć, ze jutro ma cały dzień padać :(

Kopalnia Bełchatów i Góra Kamieńsk - (nie)planowana setka

Niedziela, 6 kwietnia 2014 · Komentarze(5)
Uczestnicy
Skowronki zaproponowały na dziś wycieczkę w okolice Kopalni Bełchatów. Pociągiem do Radomska, a później rowerami. Wyjeżdżamy z domu koło godziny 8, by zdążyć na dworzec główny. Koło PKS spotykamy Skowronków, a na dworcu czeka już na nas Siwuch. W takim składzie pakujemy się do pociągu. Wysiadamy w Radomsku i w drogę.

Jedziemy asfaltem przez Malutkie, Białą Górę, Dobroszyce, Wiewiorów, Brudzice do Łuszczanowic. Tutaj zatrzymujemy się w Rezerwacie Przyrody. Jedziemy przez rezerwat ścieżką edukacyjną. W Rezerwacie spotkać można m.in. stuletnie jodły.


Na ścieżce edukacyjne w Rezerwacie - fot. by Skowronek

Następnie jedziemy dalej asfaltem przez Łękińsko do Kleszczowa. Kleszczów jest najbogatszą gminą w Polsce, co od razu rzuca się w oczy. Infrastruktura ścieżek rowerowych powala. Zupełnie inny świat niż u nas. Z wielką przyjemnością korzystamy w owych ścieżek. Wjeżdżamy na szutrową ścieżkę i kierujemy sie na pierwszy punkt widokowy, z którego widać elektrownię Bełchatów i Kopalnię. Elektrownia pokrywa 20%zapotrzebowania na energię w Polsce. Obecnie odkrywki mają około 25 km długości i 3 km szerokości. Po krótkiej przerwie jedziemy szutrówką około 3 km na kolejny punkt widokowy.


Elektrownia Bełchatów - fot. by Skowronek


Widok na Kopalnię i Elektrownię - fot. by Skowronek


Ze Skowronkami na tle elektrowni


Kopalnia Bełchatów - fot. by Skowronek


Kopalnia Bełchatów - fot. by Skowronek


Kopalnia Bełchatów - fot. by Skowronek


Chwila dla fotoreporterów :D


Mój mężczyzna na tle elektrowni



Jeszcze ja :D


I nasze rowerki :D

Jedziemy dalej ścieżkami rowerowymi przez Kleszczów na Górę Kamieńsk. Jest to sztucznie usypane zwałowisko. Wysokość Góry Kamieńsk to 380 metrów n.p.m. Na szczyt wiedzie dość stromy i ciężki asfaltowy podjazd. Na szczęście docieramy wszyscy na szczyt na punkt widokowy.


Na szczycie Góry Kamieńsk


Widok z Góry Kamieńsk

 
Kierujemy się następnie z punktu widokowego do stoku narciarskiego znajdującego sie na zboczu Góry. Do stoku prowadzi fajna szutrowa ścieżka. Jadąc dalej ścieżką docieramy do kolejnego, ostatniego już punktu widokowego, z którego co prawda zbyt wiele nie widać, ale najważniejsze, że są wiatraki :D



Wyciąg narciarski na Górze Kamieńsk


Wiatraki na Górze Kamieńsk


Na punkcie widokowym

Z wierzchołka góry zjechaliśmy bardzo fajną drogą szutrową. W połowie zjazdu skręcamy ostro w prawo, po czym trawersujemy całą górę szutrówką i wyjeżdżamy na asfalt już przy samym początku podjazdu. Jest dość wcześnie, a Siwuch informuje, że podobno jest pociąg do Częstochowy o 15,40 z Radomska. Podejmujemy decyzję, że spróbujemy na niego zdążyć. Gnamy najpierw pod wiatr przez Kleszczów, zatrzymując się tylko przy spożywczym na posiłek, a potem dalej analogicznie jak wcześniej przez Łuszczanowice, Wiewirów i Białą Górę. Tempo mega szybkie. Jestesmy na dworcu 15,30 jednak okazuje się, że to pociąg pośpieszny, a kolejny mamy dopiero 17,40. Postanawiamy udać się na rynek by coś zjeść. Po dordze zaczepia nas policjant informując, że za jazdę po chodniku grozi 100 zł. Jechaliśmy powoli, pieszych ani widu, a chodnik szeroki na powyzej 2,5 metra. Mimo tego mamy jechać asfaltem, dosyć ruchliwymi drogami :( Chcąc jak najszybciej opuścić to nieprzyjemne miasto, rezygnujemy z posiłku i decydujemy się na powrót rowerami do Czewy. Jedziemy przez Wygodę, Stanisławice, Pławno do Gidel. Tutaj zatrzymujemy się by wstąpić na chwilę do sklepu i kościoła. Jedziemy jeszcze zobaczyć zabytkowy kościółek, w którym podobno niegdyś mieściła sie stajnia dla zwierząt.


Przed zabytkowym kościółkiem w Gidlach - fot. by Skowronek


Ołtarz przy kościele

Dalej przez Rudą, Zawadę, Kłomnice, Rzerzęczyce, Adamów, Skrzydlów, Kłobukowice do Mstowa. Dalej Rafał prowadzi nas bocznymi drogami koło Dobrej Góry, a potem szutrówką do Jaskrowa. Następnie kawałek terenem przy rzece, bliżej nieznaną mi dróżką do Mirowa.


Cmentarz choleryczny w Mstowie - fot by Skowronek


Dalej już prosto asfaltem przez Mirów do Alei. odprowadzamy Siwucha na dworzec PKP i razem ze Skowronkami przechodzimy pod dworcem do Wolności. Jedziemy wzdłuż linii tramwajowej do ronda, gdzie żegnamy się ze Skowronkami i dalej samotnie jedziemy do domu na długo wyczekiwany dziś obiadek, a w zasadzie już kolację.

Wycieczka dobiegła końca. Momentami było ciężko, ale ogólnie wszyscy chyba wrócilismy do domów zadowoleni z wyjazdu. Bynajmniej taką mam nadzieję :D Suma sumarum wyszedł całkiem niezły, nieplanowany dystans. Czuć zmęczenie. Kolacja smakowała jak nigdy :D jeszcze nigdy nie przejechałam 150 km o jednej bułce z parówką, jednym bananie i 3 batonikach :D

Kłobuck Zagórze - Pałac

Sobota, 5 kwietnia 2014 · Komentarze(0)
Uczestnicy
Daria z Rafałem zaproponowali na dziś wycieczkę do Izby Pamięci w Mokrej. Niestety z uwagi na ograniczenia czasowe do Mokrej jechać nie mogliśmy. Postanowiliśmy jednak towarzyszyć Skowronkom i Siwuchowi w drodze do Kłobucka i po zobaczeniu pałacu w Kłobucku wracać do domu. Dojechaliśmy na miejsce spotkania pod Lidla koło Ronda Mickiewicza, skąd razem ruszyliśmy w dalszą drogę. Co prawda prognozy na dziś się nie sprawdziły, ale mimo braku słońca i mocnego wiatru wyruszyliśmy w drogę.

Na początek przez miasto, dzielnicą Trzech Wieszczy, następnie z tyłu Jasnej Góry i przez Lisiniec do Wielkoborskiej. Dalej również asfaltem przez Nową Gorzelnię i Kalej. Tutaj skręcamy w prawo i najpierw szutrową dróżką, później terenem przez las i przez mostek docieramy do Grodziska. Po drodze mija nas liczna ekipa na motorach, ale na szczęście wiatr wieje tak, że cały  kurz spod kół nas omija. W Grodzisku robimy chwilę postoju przy zagrodzie owłosionych krów :D Okazuje się, że krowa rasy szkockiej jest dzikim zwierzęciem, ale w tym wypadku te okazy zostały udomowione.



Szkocka odmiana Krów - Zagroda w Grodzisku

Od Grodziska jedziemy terenem niebieskim pieszym do Kłobucka. Następnie kawałeczek ulicami miasta i docieramy do naszego celu - do Pałacu na Zagórzu. Owy pałac został wzniesiony w 1795 roku, w neogotyckim stylu. Prezentuje się obecnie całkiem okazale. W pałacowym parku podziwiać można sporych wielkości sosny amerykańskie.


Z Darią przed pałacem w Kłobucku


Pałac w Kłobucku


Z Alkiem przed pałacem


Wierzba płacząca przy pałacu


Sosny Amerykańskie

Niestety w tym momencie wycieczki musieliśmy odłączyć się od reszty i skierować się z powrotem w stronę Częstochowy. Jeszcze tylko ostatnia fotka przy pałacu no i w drogę. Dosłownie kilkadziesiąt metrów od pałacu tuż przy drodze wypatrzyliśmy piękne łabędzie, więc zatrzymaliśmy się jeszcze na chwilę, by zrobić fotkę.


Jeszcze jedna fotka przed pałacem


Łabędzie

Dalej już pospiesznie do domu. Asfaltem przez Kłobuck, Kamyk i Białą do Częstochowy. Cały czas pod wiatr :( Zmęczeni zmaganiami w wiatrem skręcamy tuż przy granicy miasta na czarny szlak pieszy. Piaszczystym szlakiem docieramy do Alei Brzozowej. Aleją Brzozową jedziemy do samego końca, a następnie kierujemy się ulicą Klasztorną z tyłu Jasnej Góry. Krótka przerwa na kilka fotek i potem prosto do domu.



Alek na Alei Klonowej


Taka tam armatka :D


Alek przed Jasną Górą

Jedziemy ulicą Barbary nowym pasem rowerowym. Chciałam żeby Alek zobaczył jak w Częstochowie wygląda "nowoczesna" infrastruktura rowerowa :D Na skrzyżowaniu z Zaciszańską spotykamy Mateusza (matiz). Dalej jedziemy przez stradom do Jagiellońskiej i do domu.

Miało być dzisiaj o wiele cieplej, słonecznie i bez wiatru. Prognoza spłatała sporego figla. Troszkę po drodze zmarzłam, ale mimo tego wycieczka choć krótka, to udana. Towarzystwo również :) Dzięki za wspólną jazdę.