Bike Maraton 2015 - Jelenia Góra
Poniedziałek, 22 czerwca 2015
· Komentarze(1)
Uczestnicy 
Kolejny maraton z cyklu BikeMaraton. Tym razem w Jeleniej Górze, gdzie jeszcze nie byłam, więc te okolice są dla mnie kompletnie nieznane. Gdy wyjeżdżaliśmy z domu świeciło słońce, ale z każdym kolejnym kilometrem zaczynało coraz bardziej padać. Gdy dojechaliśmy do celu padać co prawda przestało, ale i tak wszystko było dla nas jasne - na trasie będzie sporo błota. Mimo wszystko postanowiliśmy wystartować.
Przed startem
Pierwsze 10 km po płaskim. Najpierw asfaltem przez Jelenią Górę, a potem przez pola i nieużytki. Następne 10 km polami i potem przez las również niby płaskie, ale jakoś jednak jechało się ciężej. Na 15 km rozjazd Mini/Mega, a dwa kilometry za rozjazdem pierwszy bufet.
Alek z Mają Włoszczowską i Anią Szafraniec
Błotniście
Na około 21 km rozpoczyna się terenowy podjazd. Jest miejscami ślisko, ale staram się jechać. na 23 km na chwilę z roweru muszę zejść, po czym znów jadę dalej. Po podjeździe kawałek zjazdu i znów podjazd terenem. prawie cały pokonany tylko parę metrów na 27 km pieszo. Znów kawałek zjazdu i podobno najtrudniejszy podczas tego wyścigu asfaltowy podjazd, zwany przez zawodników łopatą. Jak się okazało podjazd faktycznie ciężki i stromy. W jednym miejscu spora część zawodników rowery prowadziła. Próbowałam jechać, ale gdy idący pieszo szli szybciej niż ja jechałam postanowiłam także kawałek przejść. kawałek przed końcówką podjazdu doping jakiegoś turysty uderzającego czymś metalowym o pogięta felgę. Wsiadam na rower i jadę. Udało się. Na szczycie na około 32 km drugi bufet.
Po minięciu bufetu znów wjazd w teren. Początkowo łagodny zjazd. Na 34 km niespodziewanie zaczynają dublować mnie zawodnicy z dystansu giga. Myślę sobie źle ze mną :D Spinam się i jadę. Na około 36 km rozpoczyna się trudny technicznie zjazd. Początek po wielkich kamolach, w dodatku śliskich po opadach. W tym miejscu rower sprowadzam. Gdy kamienie robią się coraz mniejsze wsiadam na rower i powoli zjeżdżam. Sama jestem zdziwiona, że dałam radę. Na 38 km gdzieś w połowie zjazdu doganiam rywalkę ze swojej kategorii. Od tego momentu dłuższy odcinek jedziemy praktycznie wspólnie. raz ja szybciej, raz ona. Już pod koniec zjazdu na 42 km, gdy kończą się kamole i zjazd prowadzi po błocie uślizguje mi się koło na zakręcie i zaliczam niegroźny upadek. Szybko się zbieram i gonię rywalkę. W dalszej części wyścigu trasa zaczyna się coraz bardziej wypłaszczać i przypominać początkową część wyścigu - pola, łąki - i tak w zasadzie aż do samej mety. na 59 km, gdy wszyscy są przekonani, że zaraz meta udaje mi się wyprzedzić konkurentkę i zyskać nad nią przewagę. W pewnym momencie okazuje się, że przed metą wcale nie będzie tak łatwo - ostatnie 2 km to krótkie techniczne zjazdy i podjazdy poprowadzone częścią trasy wczorajszego wyścigu Maja Race. taka oto niespodzianka już na samo dobicie przed końcem.
Znów błoto
W drodze do mety
Kilka fotek z FotoMaraton.pl
Po dotarciu na metę okazuje się, że zajęłam dziś miejsce 6 z 12 w K2 Mega i 329 Open. W dodatku udało mi się o parę minut pokonać rywalkę ze swojej kategorii wiekowej :) Niby mała rzecz a cieszy :) Na mecie przywitał mnie Alek, który dziś niestety nie miał tyle szczęścia, bo nie dość że na jednym zjeździe poobijał mocno żebra i nadgarstek to w dodatku kilka km przed metą zgubił pedał przez co dodatkowo stracił cenny czas. Najważniejsze jednak, że nie stało mu się nic poważniejszego i że do mety po upadku dotarł o własnych siłach.
Profil trasy:
Przed startem
Pierwsze 10 km po płaskim. Najpierw asfaltem przez Jelenią Górę, a potem przez pola i nieużytki. Następne 10 km polami i potem przez las również niby płaskie, ale jakoś jednak jechało się ciężej. Na 15 km rozjazd Mini/Mega, a dwa kilometry za rozjazdem pierwszy bufet.
Alek z Mają Włoszczowską i Anią SzafraniecBłotniście
Na około 21 km rozpoczyna się terenowy podjazd. Jest miejscami ślisko, ale staram się jechać. na 23 km na chwilę z roweru muszę zejść, po czym znów jadę dalej. Po podjeździe kawałek zjazdu i znów podjazd terenem. prawie cały pokonany tylko parę metrów na 27 km pieszo. Znów kawałek zjazdu i podobno najtrudniejszy podczas tego wyścigu asfaltowy podjazd, zwany przez zawodników łopatą. Jak się okazało podjazd faktycznie ciężki i stromy. W jednym miejscu spora część zawodników rowery prowadziła. Próbowałam jechać, ale gdy idący pieszo szli szybciej niż ja jechałam postanowiłam także kawałek przejść. kawałek przed końcówką podjazdu doping jakiegoś turysty uderzającego czymś metalowym o pogięta felgę. Wsiadam na rower i jadę. Udało się. Na szczycie na około 32 km drugi bufet.
Po minięciu bufetu znów wjazd w teren. Początkowo łagodny zjazd. Na 34 km niespodziewanie zaczynają dublować mnie zawodnicy z dystansu giga. Myślę sobie źle ze mną :D Spinam się i jadę. Na około 36 km rozpoczyna się trudny technicznie zjazd. Początek po wielkich kamolach, w dodatku śliskich po opadach. W tym miejscu rower sprowadzam. Gdy kamienie robią się coraz mniejsze wsiadam na rower i powoli zjeżdżam. Sama jestem zdziwiona, że dałam radę. Na 38 km gdzieś w połowie zjazdu doganiam rywalkę ze swojej kategorii. Od tego momentu dłuższy odcinek jedziemy praktycznie wspólnie. raz ja szybciej, raz ona. Już pod koniec zjazdu na 42 km, gdy kończą się kamole i zjazd prowadzi po błocie uślizguje mi się koło na zakręcie i zaliczam niegroźny upadek. Szybko się zbieram i gonię rywalkę. W dalszej części wyścigu trasa zaczyna się coraz bardziej wypłaszczać i przypominać początkową część wyścigu - pola, łąki - i tak w zasadzie aż do samej mety. na 59 km, gdy wszyscy są przekonani, że zaraz meta udaje mi się wyprzedzić konkurentkę i zyskać nad nią przewagę. W pewnym momencie okazuje się, że przed metą wcale nie będzie tak łatwo - ostatnie 2 km to krótkie techniczne zjazdy i podjazdy poprowadzone częścią trasy wczorajszego wyścigu Maja Race. taka oto niespodzianka już na samo dobicie przed końcem.
Znów błoto
W drodze do mety
Kilka fotek z FotoMaraton.pl
Po dotarciu na metę okazuje się, że zajęłam dziś miejsce 6 z 12 w K2 Mega i 329 Open. W dodatku udało mi się o parę minut pokonać rywalkę ze swojej kategorii wiekowej :) Niby mała rzecz a cieszy :) Na mecie przywitał mnie Alek, który dziś niestety nie miał tyle szczęścia, bo nie dość że na jednym zjeździe poobijał mocno żebra i nadgarstek to w dodatku kilka km przed metą zgubił pedał przez co dodatkowo stracił cenny czas. Najważniejsze jednak, że nie stało mu się nic poważniejszego i że do mety po upadku dotarł o własnych siłach.
Profil trasy:
Już za metą z Łukaszem, Alkiem i Pawłem
EdytKa
