Bikeblog EdytKi
Wpisy archiwalne w kategorii

3) 60 - 100 km

Dystans całkowity:3770.25 km (w terenie 0.00 km; 0.00%)
Czas w ruchu:179:29
Średnia prędkość:19.46 km/h
Maksymalna prędkość:63.80 km/h
Suma podjazdów:22734 m
Maks. tętno maksymalne:182 (93 %)
Maks. tętno średnie:174 (89 %)
Suma kalorii:7082 kcal
Liczba aktywności:53
Średnio na aktywność:71.14 km i 3h 39m
Więcej statystyk

Złoty Potok - rozpoczęcie sezonu

Niedziela, 17 marca 2019 · Komentarze(0)
Kategoria Z fotkami lub filmem, 9) W towarzystwie, 5) Głównie asfalt, 3) 60 - 100 km
Uczestnicy
Pierwszy raz po dłuższej przerwie. Dziś cały czas asflat. Do Złotego Potoku głównie z wiatrem. Błeszno, Bugaj, rowerostrada do Olsztyna, Przymiłowice, Zrębice, Krasawa, Siedlec. W Złotym kawałek ścieżkami i do dworku Krasińskiego. Chwila przerwy i powrót. Główną drogą do Janowa, potem Piasek, Skowronów, Zrębice, Przymiłowice, Olsztyn. Alek jedzie pożarówka a ja rowerostradą i spotykamy się na końcu. Dalej wspólnie Bugaj i Błeszno. Myślałam, że będzie dziś gorzej, ale nie było chyba tragedii :)

Niepodległościowo do Bramy Brzegowej

Niedziela, 11 listopada 2018 · Komentarze(2)
Kategoria 3) 60 - 100 km, 7) Trasa mieszana, 9) W towarzystwie, Z fotkami lub filmem
Uczestnicy
Dziś udało się po dłuższej przerwie wybrać na rower. Choć od samego początku wszystko stało pod znakiem zapytania z powodu kłopotów z kręgosłupem. Na miejscu zbiórki koło huty po małych perturbacjach stawiło się liczne grono - Agnieszka, Asia, Daria, Alek, Arek, Jarek, Fikoł, Krzysiek, Rafik, Marcin Parker, Cioran z synem, Mateusz. Dużo nowych ścieżek i skałek.
Na początek podążamy pożarówką, po czym pomarańczowym rowerowym do Dębowca. Tutaj postój przy mogile żołnierzy poległych 3 września 1939 roku.



Następnie podjeżdżamy asfaltem do kościoła, za którym skręcamy w teren. Zjeżdżamy obok cmentarza i jedziemy dalej zielonym szlakiem pieszym do Biskupic. Wyjeżdżamy na asfalcie w Biskupicach obok kościoła. Następbie bez szlaku, nowymi dla mnie, leśnymi ścieżkami do Siedlca obok Leśniczówki Bogdaniec. W Siedlcu przerwa przy sklepie na uzupełnienie płynów.
W dalszej kolejności jedziemy do Kamieniołomu Warszawskiego, o którym nawet nie miałam wcześniej pojęcia. Piękne miejsce, z przepięknymi białymi wapieniami.












Z kamieniołomu jedziemy szlakiem czarnym pieszym, w poszukiwaniu dzisiejszego celu, jakim jest Brama Brzegowa. Najpierw jednak podjeżdżamy kawałek żółtym szlakiem pieszym do skałek. Zjeżdżamy z powrotem do czarnego szlaku, który prowadzi do Bramy Brzegowej. Trzeba do owej skały podjechać pod górę. Kregosłup mówi jednak co innego zatem do samej skałki już nie dojeżdżam. Asia z powodu bólu kostki również. Ze zdjęć mogę rzec, że skała jest piękna, więc kiedyś muszę do niej ponownie dotrzeć.











Dalej jedziemy czarnym szlakiem pieszy do Ostrężnika. Tutaj razem z Alkiem i Rafałem żegnamy resztę ekipy, gdyż musimy wcześniej wracać. Ścieżką obok ruin zamku, po czym asfalt przez Siedlec, Krasawę i Zrębice. Tutaj kawałek czerwonym szlakiem i znów asfalt przez Przymiłowice. Dalej nową szutrową ścieżką obok zamku i czarnym pieszym do Skrajnicy. Następnie rowerostrada, Bugaj i przez Błeszno do domku.
Pomijając kłopoty zdrowotne bardzo przyjemna wycieczka. Dużo nowych ścieżek, miłe towarzystwo, świetna pogoda. Udany dzień :)

PS: fotki zebrane od uczestników wycieczki - Asia, Daria, Alek, Fikoł, Parker.

Pierwszy raz na szosie

Niedziela, 3 czerwca 2018 · Komentarze(0)
Kategoria 3) 60 - 100 km, 6) Głównie teren, 9) W towarzystwie, Z fotkami lub filmem
Uczestnicy
Na początek do Olsztyna. Przez Błeszno, Michalina, Bugaj, przeciwpożarówka, a potem przez Sokole i zielonym pieszym w stronę Biakła. Dookoła Biakła, po czym w stronę zamku. Tutaj też dookoła. Następnie wypożyczyć szosę do testów. Nie było dużego wyboru, więc przypadła mi czerwona szosa Speca, w rozmiarze 58. Razem ze Skowonkami, Fikołem i Asią. Pętla przez Turów, Małusy do Mstowa. Tutaj odłącza się Fikoł z Asią i dalej w czwórkę przez Krasice, Kobyłczyce, Małusy i znow przez Turów. Zupełnie inna jazda. Prędkość pokonywania kilometrów niesamowita. Trochę bałam się na zakrętach i przy hamowaniu, ale myślę, że było ok. Fajna odmiana :) Dzięki Bikepark za możliwość przetestowania szosy. Powrót już we dwójkę terenem przez Górę Ostrówek i Skrajnicę, po czym rowerostrada, Bugaj i Błeszno.


W pobliżu Lipówek


Maki


O to tam


Olsztyn


Zjazd koło zamku


Testowa szosa Specialized

Złoty Potok

Niedziela, 28 maja 2017 · Komentarze(0)
Kategoria 3) 60 - 100 km, 6) Głównie teren, 9) W towarzystwie, Z fotkami lub filmem
Uczestnicy
Natalka mogła trochę dłużej zostać dziś z dziadkami, zatem my mogliśmy udać się nieco dalej niż dotychczas. Początek przez Błeszno, potem Michalina, Bugaj i pożarówką do Olsztyna. Dalej żółtym szlakiem rowerowym przez Sokole Góry i nastepnie zielonym rowerowym do Zrębic. Szlak mocno rozjeżdżony przez ciężkie sprzęty z powodu wycinki drzew. Po drodze chwila przerwy przy kapliczce Św. Idziego. Dalej żółtym rowerowym do Pabianic, po czym niebieskim rowerowym i Aleją Klonową do Złotego Potoku.


Kapliczka Św. Idziego

W Złotym Potoku najpierw do Dworku Krasińskich, a następnie nad staw Amerykan. Dalej ścieżką ku źródłom do końca i do Bramy Twardowskiego. Tutaj znów kilka fotek, po czym powrót do Złotego Potoku tą samą trasą.


Przed Dworkiem Krasińskich


Przed Dworkiem Krasińskich


Przy Bramie Twardowskiego

Dalej znów Aleją Klonową i niebieskim rowerowym do Pabianic, a potem żółtym rowerowym do Zrębic. Dalej kawałek asfaltem, po czym znów teren czerwonym rowerowym do Przymiłowic. Asfaltem do Olsztyna, gdzie krótka przerwa koło sklepu i znów w drogę. Terenem przez Skrajnicę, a potem rowerostradą do końca. Przez lasek do Bugaja, koło Michaliny i przez Błeszno.
Pogoda dziś idealna na taki wypad. Pod koniec czuć było lekkie zmęczenie, ale za to radość z jazdy była :)

Złoty Potok

Niedziela, 8 listopada 2015 · Komentarze(1)
Kategoria Z fotkami lub filmem, 9) W towarzystwie, 7) Trasa mieszana, 3) 60 - 100 km
Uczestnicy
Pogoda dziś zachęcająca, zatem postanowiliśmy wybrać się na spokojną przejażdżkę do Złotego Potoku. Zaproponowaliśmy wypad również kilku innym osobom, ale akurat tylko Skowronki miały czas by nam towarzyszyć. Umówiliśmy się pod Jagiellończykami. Na miejsce przybył na chwilę Łukasz, ale pojechał z nami tylko do skansenu, a potem się odłączył.

Jedziemy zatem we czwórkę. Przez Kucelin, potem ścieżką wzdłuż rzeki i koło Guardiana. Dalej kawałek wzdłuż torów, po czym przeciwpożarowką do Sokolich Gór. Przez Sokole szlakiem żółtym rowerowym do Kapliczki Św. idziego, gdzie robimy chwilę przerwy.


W Sokolich Górach


Kapliczka Św. Idziego

Po przerwie jedziemy szlakiem żółtym rowerowym do Pabianic, a potem niebieskim rowerowym i Aleją Klonową do Złotego Potoku. Tutaj przerwa na jedzonko i herbatkę w barze u Ryśka. Dalej prowadzi Rafał. Asfaltowo przez Janów do Ponika, skąd terenem zielonym rowerowym obok dawnej zagrody dzików w Dziadówkach. Następnie dalej terenem żółtym rowerowym do Sygontki.


Na żółtym szlaku rowerowym

Dalej jedziemy asfaltem przez Sygontkę i Juliankę do Zalesic. Po drodze mijamy najpierw pomnik przyrody Dęby nad Wiercicą, a chwilę później nieznany nam dotąd niewielki kamieniołom między Sygontką a Julianką.


Pomnik przyrody Dęby nad Wiercicą


Kamieniołom koło Sygontki

W Zalesicach skręcamy w teren. Początkowo jedziemy po płytach betonowych, po których zbyt przyjemnie się nie jedzie, a później terenem żółtym, a później zielonym rowerowym przez Park Krajobrazowy Stawki. Teren jak na Jurę specyficzny, dość podmokły i płaski. Sporo tu mokradeł i strumyków.

Po przeprawie przez Stawki wyjeżdżamy na asfalt i dopiero tutaj zaczynamy odczuwać bardzo silnie wiejący dziś wiatr. Jedziemy przez Lipnik, Żuraw, Kobyłczyce, Małusy, Bukowno i Turów do Olsztyna. Tutaj chwila przerwy przy sklepie. Mamy już dosyć wiatrów, więc powrót przeciwpożarówką, przez lasek do Bugaja, asfaltem przez Bugaj a następnie koło Michaliny i przez Błeszno. Skowronki chcąc dokręcić do setki odprowadziły nas pod sam dom.

Po dzisiejszej wycieczce moje zmęczenie sięgnęło zenitu. Nie dość, że bardzo dawno nie pokonałam takiego dystansu, a dziś na taki długi dystans nastawieni nie byliśmy to w dodatku silny wiatr jazdę po asfaltach skutecznie utrudniał. Nie powiem już o dyskomforcie związanym z długim przebywaniem na siodełku. Tyłek zdążył się chyba odzwyczaić od takich wypadów. Mimo wszystko fajnie, że udało się wykorzystać słoneczną pogodę :)

Świnoujście vol.4 - Wolin i wioska Wikingów

Wtorek, 4 sierpnia 2015 · Komentarze(0)
Kategoria 3) 60 - 100 km, 6) Głównie teren, 9) W towarzystwie, Morze, Z fotkami lub filmem
Uczestnicy
Ostatni rowerowy dzień nad morzem. Postanowiliśmy wybrać się do Wolina. Upał ogromny, zatem wybraliśmy trasę szlakiem niebieskim rowerowym, który w większości prowadzi terenem. Początek przez miasto. Później asfaltem na prom Karsibór.

Po przeprawie przez Świnę jeszcze kilka km asfaltem, a potem, w lewo w teren. Docieramy do Przytoru. Tutaj kawałek asfaltu, a potem dłuższy odcinek terenem wzdłuż głównej drogi do Międzyzdrojów. Szlak prowadził tutaj wzdłuż lasu. Następnie znów asfaltem przez Wicko Zalesie i Wapnicę. Od Wapnicy kawałek podjazdu po kocich łbach, po czym w lewo i przez las do Sułomina. Na tym odcinku szlaku niebieskiego rowerowego nie brakowało ani błota, ani trawy, ani leśnych ubitych ścieżek. Od Sułomina szlak prowadził przez pola, po piachu i chaszczach. Następnie kawałek wzdłuż Zalewu Szczecińskiego. Do Wolina dojeżdżamy przez pola.


Na szlaku niebieskim rowerowym


Zalew Szczeciński

W Wolinie najpierw do sklepu uzupełnić zapas wody, a potem na rynek. Następnie do wioski Wikingów. Wioskę już zwiedzaliśmy, zatem tylko kolka fotek i powrót. W weekend odbywał się tu festiwal Wikingów, ale na festiwalu również już byliśmy.


Urząd Miasta Wolin


Na rynku w Wolinie


Alek koło muzeum w Wolinie


Wioska Wikingów


Brama wejściowa


Wioska Wikingów


Wioska Wikingów


Plan osady


Chcieli mnie torturować

Powrót częściowo inną trasą. Kawałek asfaltem główną drogą do Sułomina. Niezbyt bezpieczna jazda tędy. Skręcamy w lewo na szutrówkę, którą docieramy do niebieskiego rowerowego. Jedziemy analogicznie jak wcześniej niebieskim szlakiem przez las do Wapnicy. Dalej po kocich łbach i asfaltem przez Wapnicę i Wicko Zalesie. Kierujemy się do Międzyzdrojów i stąd wracamy terenem szlakiem zielonym rowerowym (szlakiem R10). Następnie wzdłuż gazoportu w Świnoujściu i asfaltem do promu miejskiego. Po przeprawie jeszcze przez miasto umyć rowery na myjce i do domu.

Upał dał się dziś we znaki. O ile podczas jazdy dało się wytrzymać, o tyle planując jakikolwiek postój szukaliśmy cienia, a tych było dość sporo. Szlak niebieski rowerowy prowadzący ze Świnoujścia do Wolina jest niestety bardzo słabo oznakowany. Miejscami wręcz w ogóle oznaczeń brak. Gdybyśmy nie mieli ze sobą mapy Wyspy Wolin na pewno byśmy często błądzili.

Świnoujście vol.2 - Międzyzdroje i Jezioro Turkusowe

Niedziela, 2 sierpnia 2015 · Komentarze(2)
Kategoria 3) 60 - 100 km, 7) Trasa mieszana, 9) W towarzystwie, Morze, Z fotkami lub filmem
Uczestnicy
Dziś po dwóch latach postanowiliśmy ponownie wybrać się do Międzyzdrojów i nad Jezioro Turkusowe. Na początek przez  centrum Świnoujścia na prom.

Następnie asfaltem wzdłuż linii kolejowej na Szczecin, po czym w lewo i wzdłuż gazoportu. Trochę się zmienił od ostatniego razu gdy tędy jechaliśmy. Mijamy gazoport i jedziemy obok bunkrów przy Forcie Gerharda (fort już zwiedzaliśmy, zatem jedziemy dalej). Przy bunkrach wykosili trawy i zarośla, więc wygląda to wszystko o wiele lepiej. Dojeżdżamy do latarni morskiej. Szybka fotka i znów asfaltem koło bunkrów. Zbaczamy na chwilę na dziką plażę koło gazoportu, po znów jedziemy wzdłuż niego.


Bunkru koło Fortu Zachodniego


Bunkry koło Fortu Zachodniego


Latarnia morska


Dzika plaża koło gazoportu


Alek na dzikiej plaży

Skręcamy w lewo i jedziemy terenem szlakiem R10 do Międzyzdrojów. Szlak ma odnowione oznaczenia, więc tym razem nie musimy niepotrzebnie błądzić. Zbaczamy jedynie na chwilę na wieżę widokową, po czym wracamy znów na szlak.


Wieża widokowa

W Międzyzdrojach ludzi pełno, więc rowery w zasadzie częściowo prowadzimy. Chwila przerwy przy Alei Gwiazd, po czym kierujemy się asfaltem w stronę punktu widokowego Gosań.


Wejście do Alei Gwiazd

Ostatnie 400 metrów w drodze na punkt widokowy to terenowy podjazd po schodkach z drewnianych bali. Na punkcie widokowym kilka fotek, po czym zjazd znów do asfaltu.


Widok z punktu widokowego Gosań


Widok z punktu widokowego Gosań

Wracamy asfaltem do centrum Międzyzdrojów, a następnie jedziemy asfaltem przez Wicko Zalesie i Wapnicę. Tutaj znów terenowy podjazd, szlakiem niebieskim pieszym na punkt widokowy nad Jeziorem Turkusowym. Po zrobieniu kilka fotek zjazd i znów asfaltem do Międzyzdrojów przez Wapnicę i Wicko.



Nad jeziorem Turkusowym


Jezioro Turkusowe


Nad Jeziorem Turkusowym

Chwila odpoczynku w samym centrum, a następnie powrót do Świnoujścia terenem szlakiem R10. W pewnym momencie na szlaku prosto przed nami przebiegł mały dzik. Dalej jedziemy asfaltem wzdłuż torów do promu. Na sam koniec jeszcze kilka kilometrów przez centrum Świnoujścia do miejsca noclegu.


W Międzyzdrojach


Za ścianą wodną

Od dwóch lat sporo się w tych okolicach zmieniło. Widać, że gminy inwestują w infrastrukturę turystyczną, co jest zdecydowanie ogromnym plusem. Wycieczka [przyjemna w spokojnym tempie, bez spinania się.

Bike Maraton 2015 - Jelenia Góra

Poniedziałek, 22 czerwca 2015 · Komentarze(1)
Kategoria 3) 60 - 100 km, 6) Głównie teren, 9) W towarzystwie, Maratony, Z fotkami lub filmem
Uczestnicy
Kolejny maraton z cyklu BikeMaraton. Tym razem w Jeleniej Górze, gdzie jeszcze nie byłam, więc te okolice są dla mnie kompletnie nieznane. Gdy wyjeżdżaliśmy z domu świeciło słońce, ale z każdym kolejnym kilometrem zaczynało coraz bardziej padać. Gdy dojechaliśmy do celu padać co prawda przestało, ale i tak wszystko było dla nas jasne - na trasie będzie sporo błota. Mimo wszystko postanowiliśmy wystartować.


Przed startem

Pierwsze 10 km po płaskim. Najpierw asfaltem przez Jelenią Górę, a potem przez pola i nieużytki. Następne 10 km polami i potem przez las również niby płaskie, ale jakoś jednak jechało się ciężej. Na 15 km rozjazd Mini/Mega, a dwa kilometry za rozjazdem pierwszy bufet. 



Alek z Mają Włoszczowską i Anią Szafraniec


Błotniście

Na około 21 km rozpoczyna się terenowy podjazd. Jest miejscami ślisko, ale staram się jechać. na 23 km na chwilę z roweru muszę zejść, po czym znów jadę dalej. Po podjeździe kawałek zjazdu i znów podjazd terenem. prawie cały pokonany tylko parę metrów na 27 km pieszo. Znów kawałek zjazdu i podobno najtrudniejszy podczas tego wyścigu asfaltowy podjazd, zwany przez zawodników łopatą. Jak się okazało podjazd faktycznie ciężki i stromy. W jednym miejscu spora część zawodników rowery prowadziła. Próbowałam jechać, ale gdy idący pieszo szli szybciej niż ja jechałam postanowiłam także kawałek przejść. kawałek przed końcówką podjazdu doping jakiegoś turysty uderzającego czymś metalowym o pogięta felgę. Wsiadam na rower i jadę. Udało się. Na szczycie na około 32 km drugi bufet.

Po minięciu bufetu znów wjazd w teren. Początkowo łagodny zjazd. Na 34 km niespodziewanie zaczynają dublować mnie zawodnicy z dystansu giga. Myślę sobie źle ze mną :D Spinam się i jadę. Na około 36 km rozpoczyna się trudny technicznie zjazd. Początek po wielkich kamolach, w dodatku śliskich po opadach. W tym miejscu rower sprowadzam. Gdy kamienie robią się coraz mniejsze wsiadam na rower i powoli zjeżdżam. Sama jestem zdziwiona, że dałam radę. Na 38 km gdzieś w połowie zjazdu doganiam rywalkę ze swojej kategorii. Od tego momentu dłuższy odcinek jedziemy praktycznie wspólnie. raz ja szybciej, raz ona. Już pod koniec zjazdu na 42 km, gdy kończą się kamole i zjazd prowadzi po błocie uślizguje mi się koło na zakręcie i zaliczam niegroźny upadek. Szybko się zbieram i gonię rywalkę. W dalszej części wyścigu trasa zaczyna się coraz bardziej wypłaszczać i przypominać początkową część wyścigu - pola, łąki - i tak w zasadzie aż do samej mety. na 59 km, gdy wszyscy są przekonani, że zaraz meta udaje mi się wyprzedzić konkurentkę i zyskać nad nią przewagę. W pewnym momencie okazuje się, że przed metą wcale nie będzie tak łatwo - ostatnie 2 km to krótkie techniczne zjazdy i podjazdy poprowadzone częścią trasy wczorajszego wyścigu Maja Race. taka oto niespodzianka już na samo dobicie przed końcem.








Znów błoto


W drodze do mety

Kilka fotek z FotoMaraton.pl














Po dotarciu na metę okazuje się, że zajęłam dziś miejsce 6 z 12 w K2 Mega i 329 Open. W dodatku udało mi się o parę minut pokonać rywalkę ze swojej kategorii wiekowej :) Niby mała rzecz a cieszy :) Na mecie przywitał mnie Alek, który dziś niestety nie miał tyle szczęścia, bo nie dość że na jednym zjeździe poobijał mocno żebra i nadgarstek to w dodatku kilka km przed metą zgubił pedał przez co dodatkowo stracił cenny czas. Najważniejsze jednak, że nie stało mu się nic poważniejszego i że do mety po upadku dotarł o własnych siłach.

Profil trasy:

Złoty Potok

Czwartek, 4 czerwca 2015 · Komentarze(3)
Kategoria 3) 60 - 100 km, 7) Trasa mieszana, 9) W towarzystwie, Z fotkami lub filmem
Uczestnicy
Dzień wolny od pracy, zatem okazja do dłuższego wypadu. Postanowiliśmy, że wybierzemy się do Złotego Potoku. Chęć udziału w wycieczce wyrazili także Kasia z Kamilem, Alka brat - Paweł, i Emilka z Tomkiem (którzy jak to zwykle bywa w Tomka stylu spóźnili się nieco na umówioną godzinę). gdy wszyscy byli już w komplecie na miejscu startu pod Jagiellończykami ruszyliśmy w drogę.

Alejką Pokoju, przez Kucelin, koło Ocynkowni i Guardiana. Dalej terenem wzdłuż torów i przeciwpożarówką. Następnie żółtym rowerowym przez Sokole Góry do kapliczki Św. Idziego. Tutaj chwila przerwy i ruszamy dalej. Kawałek asfaltem po czym znów terenem żółtym rowerowym do Pabianic. I znów chwila asfaltem, po czym terenem niebieskim rowerowym i Aleją Klonową do Złotego Potoku. Na niebieskim rowerowym spotykamy jakiegoś zawodnika startującego w cyklu Mazovia. Proponuje chłopakom sprint do Złotego. Chłopaki (oprócz Kamila) oczywiście zgadzają się, a my z Kasią, Emilą i kamilem jedziemy spokojnym tempem. Na końcu klonowej dołączamy do czekających na nas chłopaków. W pierwszej kolejności odwiedzamy dworek Krasińskiego.


Z dziewczynami przed dworkiem Krasińskiego


Kaczuchy


Kaczuchy

Następnie podążamy asfaltem nad Amerykan. Chwila przerwy nad zalewem i jedziemy dalej. Terenem ścieżką ku źródłom. Koło amfiteatru dochodzi do nieplanowanej awarii sprzętowej. Jedziemy gęsiego ścieżką. Jadę pierwsza. Zjeżdżam w dół w stronę amfiteatru, po czym zatrzymuję się z boku ścieżki czekając na resztę ekipy. I nagle Tomek, który nie zauważył że się zatrzymałam uderza mi w tylną przerzutkę. Okazuje się, że przerzutka przestaje działać. Chłopaki próbują coś wykombinować, ale bez skutku. Ustawiają mi jedno przełożenie by dało się jakkolwiek jechać dalej. W dalszym ciągu podążamy ku źródłom. Przy źródłach postój na uzupełnienie bidonów, po czym jedziemy w stronę Bramy Twardowskiego.


Przy źródełkach w Złotym Potoku

Kasia i Kamil zostają na asfalcie reszta ekipy udaje się do Bramy. Chłopaki podjeżdżają, a my z Emilką częściowo podchodzimy. Może i próbowałabym podjazdu, gdyby nie brak tylnej przerzutki. Przy Bramie Twardowskiego kilka zdjęć, po czym zaczynamy kierować się z powrotem.


Z Emi przed Bramą Twardowskiego

Jedziemy asfaltem przez Siedlec, Suliszowice, Zaborze do Biskupic. Pod większość górek chłopaki muszą mnie lekko dopychać, gdyż o ile nogi dałyby radę jakoś pedałować, to łańcuch zaczyna ciągle przeskakiwać i jechać się nie da. Z górki problemu nie ma na szczęście i jadę siłą rozpędu. W Biskupicach przy kościele krótka przerwa i jedziemy dalej. Terenem żółtym pieszym przez Sokole Góry, następnie tak jak wcześniej przeciwpożarówką, koło Guardiana, ścieżką wzdłuż rzeki, przez Kucelin i Alejkę Pokoju. Tutaj żegnamy się z Kasią i Kamilem. Dojeżdżamy do Jagiellończyków, gdzie Emilka i Tomek zaparkowali auto, po czym we trójkę z Alkiem i Pawłem jedziemy do domu.

W ogólnym podsumowaniu wycieczka udana. Towarzystwo świetne, pogoda dopisała, byłoby super ekstra gdyby tylko nie ta awaria przerzutki, przez którą musieliśmy zweryfikować nieco plan powrotu. A tak na marginesie to była ostatnia wycieczka moja i Alka jako narzeczonych. Następna będzie już jako mąż i żona :D

Ostrowy nad Okszą

Niedziela, 1 marca 2015 · Komentarze(1)
Kategoria 3) 60 - 100 km, 5) Głównie asfalt, 9) W towarzystwie, Z fotkami lub filmem
Uczestnicy
Dawno temu nie było okazji do pokręcenia razem z Tomkiem, więc gdy dziś nadarzyła się ku temu okazja to grzechem byłoby z niej nie skorzystać. Umówiliśmy się na 8:30 przy Hali Polonia na asfaltowy wypad do Ostrów nad Okszą. Chęć wspólnej jazdy wyraził jeszcze Marcin.

Do Hali Polonia jechaliśmy całkiem spokojnym tempem. Po drodze spotkaliśmy właśnie Marcina. Koło hali Polonia dołączył do nas Tomek i ruszyliśmy w dalszą drogę. Kawałek przez Dekabrystów do stacji Shell, gdyż Tomek chciał jeszcze dopompować koła. Dalej Szajnowicza - Iwanowa, Łódzką i potem Ludową do granic miasta. Dalej przez Wolę Kiedrzyńską, Kolonię Wierzchowisko, Lubojnę, Dudki, Radostków, Kokawę, Stary Cykarzew, Cykarzew Północny i Stary Kocin do Ostrów nad Okszą. Chłopaki tak podkręcli tempo, że w Ostrowach mieliśmy średnią 25,6 km/h, a biorąc pod uwagę powolny dojazd na miejsce zbiórki to właściwe tempo jazdy musieliśmy mieć jeszcze wyższe. Objechaliśmy dookoła zbiornik, zatrzymując się na kilka fotek.


Koło zbiornika w Ostrowach nad Okszą


Koło zbiornika w Ostrowach nad Okszą


Męska część dzisiejszej ekipy


Zbiornik w Ostrowach


Przy zbiorniku w Ostrowach

Powrót już wolniejszym tempem z uwagi na coraz silniejszy wiatr w twarz. Przez Nową Wieś, Czarny Las, Wolę Hankowską i Antioniów do Częstochowy. Dalej podobnie jak wcześniej Ludową, Łódzką, Szajnowicza i Dekabrystów. Koło hali Polonia odłącza się Tomek. Dalej w trójkę wzdłuż linii tramwajowej i 11-tego Listopada, gdzie żegnamy się z Marcinem i we dwoje kierujemy się do domu.

Wycieczka jak dla mnie w tempie prawie że ekspresowym :D W zamiarze mieliśmy być w domu przed godziną 12, a już w okolicach 11 byliśmy z powrotem. Dzięki chłopaki za wspólną jazdę i do następnego :)

A na koniec na dodatek humorystyczny opis u Tomka :)