Remont pokoju wreszcie skończony, koło odebrane z serwisu (wielkie podziękowania dla Gawła za szybką naprawę), więc po południu można było wybrać się na rower. Od samego początku jakoś ciężko mi się jechało. Kompletnie nie miałam sił kręcić. W dodatku moja orientacja i refleks poszły dziś chyba na urlop.
Najpierw przez osiedle, potem asfaltem przez Kucelin, przez cmentarz żydowski i znów asfaltem przez Legionów. Następnie terenem przez Ossona i dalej czerwonym rowerowym w stronę Kusiąt. Skręcamy na czerwony pieszy i jedziemy przez Zieloną Górę. Podjazd dziś jest dla mnie kompletnie niewykonalny. Proponuję zjechać inną ścieżką niż zwykle i w efekcie lądujemy gdzieś w jakiś trawach, bo ścieżka się nagle kończy. Przedzieramy się przez zarośla i docieramy do czerwonego rowerowego, niedaleko mostu nad torami. Następnie kawałek asfaltem przez Kusięta i znów w teren w stronę Gór Towarnych. Podjazd oczywiście łagodniejszym zboczem. Początek zjazdu rower sprowadzam, i dopiero od polowy zjeżdżam. Docieramy do asfaltu i jedziemy przez Olsztyn, obok leśnego w stronę Biskupic. Następnie wjeżdżamy w teren na żółty pieszy, którym jedziemy aż do torów koło Bugaja. Potem wzdłuż torów do nastawni i asfaltem koło Guardiana i Ocynkowni. Na rondzie na Kucelinie czuję, że jakoś dziwnie mi się jedzie. Okazuje się, że złapałam kapcia. Żeby tego było mało mamy przy sobie dwie dętki, ale ani jednej pompki :( Próbuję jechać dalej póki jeszcze jest powietrze. Na Alejce Pokoju jadę już prawie na feldze, więc dalej pieszo. Winowajcą był kolec wbity w oponę. Do głowy przychodzi mi Kasia, która mieszka nieopodal. Jeden telefon i Kasia pożycza nam pompki, za co ogromne podziękowania. Szybka zmiana dętki, bo komary tną sztraszliwie i powrót do domu już standardową drogą.
Do domu dojeżdżam kompeltnie wypompowana z sił i pogryziona przez komary :( Miał być terenowy trening, a dzisiejsza jazda przypominała bardziej wleczenie się żółwim tempem. Może jutro będzie lepszy dzień.
Siedząc w pracy i spoglądając za okno, widząc jak mocno wieje wiatr zastanawiałam się, czy jest sens wychodzić na rower. Temperatura również do jazdy nie zachęcała. Jednak gdy zauważyłam, że Kasia ma dziś urodziny uznałam, że co mi szkodzi. W gorszych warunkach się jeździło :D Umówiłyśmy się standardowo pod skansenem.
Dzisiaj tempo trochę wolniejsze, żebym znów nie nadwyrężyła ścięgna. Trasa: najpierw asfaltem przez Kucelin, potem Odlewników, Legionów, przez Srocko, Brzyszów (tutaj jakiś kretyn wyjeżdża nam na skrzyżowaniu prosto pod koła), Kusięta do Olsztyna. Koło leśnego krótki postój przed barem, by się napić i dalej asfaltem w stronę Biskupic. Wieje przeraźliwie mocno, więc skręcamy w prawo w teren. Jedziemy na początek pomarańczowym rowerowym, gdzie miejscami jest sporo błota, potem niebieskim rowerowym aż do początku rowerostrady, gdzie mijamy rozciągającego się prezydenta miasta. Dalej główną drogą przez Bugaj. Zaczyna lekko padać, na szczęście mamy niedaleko. Za przejazdem kolejowym przez Michalinę do DK1. Tutaj Kasia jedzie prosto na Raków, a ja skręcam w lewo pod trasą i jadę przez Błeszno. Na Rakowskiej podczas próby napicia się bidon wypada mi na asfalt i zaczyna toczyć się z górki w tył. Szybko go podnoszę, by nic mnie nie przejechało i już dalej bez przygód do domu.
Czerwiec, kalendarzowe lato, a do domu przyjechałam cała zmarznięta. Nie pamiętam kiedy ostatnio tak bardzo zmarzły mi stopy w dwóch parach skarpet i ręce w rękawiczkach z długimi palcami. Ty6mbardziej w czerwcu. Coś nieprawdopodobnego. Coraz mniej km brakuje do tysiaka :D
Dzisiaj dla odmiany samotny trening. Spoglądając za okno wahałam się czy jazda dziś to dobry pomysł, ale stwierdziłam, że jak mam siedzieć w domu to wolę trochę pojeździć, nawet gdybym miała przy okazji zmoknąć. No i ruszyłam.
Najpierw przez osiedle, standardowo Alejką Pokoju, asfaltem przez Kucelin, potem Odlewników, Legionów, przez Srocko, Brzyszów, Kusięta do Olsztyna. Do tej pory było w zasadzie cały czas z wiatrem. Dalej koło leśnego w stronę Biskupic. Następnie w prawo w teren. Przeciwpożarówką i niebieskim rowerowym. Kawałek przed początkiem rowerostrady na 30 km dzisiejszej trasy pierwszy postój na telefon od narzeczonego. Akurat w tym samym momencie wskoczył 3 tysiąc w roku :) Główną drogę przecinam prosto i kawałek terenem dojeżdżam do asfaltu niedaleko nastawni. Skręcam w prawo i jadę w stronę Kusiąt. Po podjechaniu pod górkę zaczyna mnie cholernie mocno boleć ścięgno Achillesa :( Od tego momentu jazda przestaje być przyjemna, a każdy kolejny podjazd to męczarnia. Zatrzymuje się na chwilę, ale ból nie ustaje. Jadę tylko z jedną myślą - jak najszybciej dotrzeć do domu. A przede mną jeszcze jakieś około 15 km drogi. Skręcam w lewo w teren na czerwony rowerowy i dojeżdżam do Brzyszowskiej. Nie dość, że boli mnie ścięgno to dodatkowo zaczyna się jazda pod wiatr. Jadę już cały czas asfaltem, Legionów, Odlewników i przez Kucelin do Alejki Pokoju. Następnie 11-Listopada i Boh. Katynia i przez Błeszno do domu.
Na szczęście udało się dziś nie zmoknąć :) Po dotarciu do domu i zejściu z roweru ulga niesamowita. Niestety ścięgno boli w dalszym ciągu, ale mniej niż podczas pedałowania. Trzeba będzie zrobić jakiś okład, żeby jak najszybciej wyleczyć kontuzję.
Plan nocnego wypadu do Olsztyna narodził się w głowie już koło południa. Co prawda mieliśmy iść na rower po kinie, ale wyszliśmy trochę wcześniej, bo galeria była zamknięta z powodu alarmu bombowego :D
najpierw standard przez osiedle, a potem asfaltem przez Kucelin, Odlewników, Legionów, Srocko, Brzyszów i Kusięta do Olsztyna. Tam najpierw chwila postoju na rynku koło fontanny, a potem na zamek. Niestety tutaj rozczarowanie - zamek dziś nieoświetlony :( Komary niesamowicie cięły, więc postanowiliśmy wracać. Kawałek główną drogą, potem przez Skrajnicę i rowerostradę. Następnie terenem do torów, na drugą stronę i przez lasek do Bugaja. Dalej asfaltem przez Bugaj i Stare Błeszno.
Bardzo przyjemny wieczorny wypad. Temperatura wreszcie w sam raz na jazdę :) Chyba trzeba częściej zacząć jeździć wieczorami :D
Dzisiaj ponownie popołudnie na rowerze razem z Kasią. Trasa była wstępnie zaplanowana już wczoraj, ale uległa lekkiemu skróceniu, bo było bardzo gorąco i duszno. Umówiłyśmy się standardowo koło skansenu.
Najpierw dłuższy odcinek asfaltem - przez Kucelin, Odlewników, Legionów, potem przez Srocko, Brzyszów, Małusy Małe i Małusy Wielkie. Słonce grzało mocno i do tego jazdę utrudniał nam silny wiatr wiejący prosto w twarze. Od Małus terenem niebieskim pieszym do Turowa, a następnie asfaltem z Turowa do Olsztyna. Przerwa koło rynku, by kupić wodę i dalej w drogę asfaltem koło leśnego. Wjeżdżamy w prawo w teren i jedziemy najpierw żółtym pieszym (którym bardzo dawno nie jechałam), potem zielonym pieszym i dalej już przeciwpożarówką do rowerostrady. Na przeciwpożarówce minęłyśmy się ze spacerującym prezydentem tej wsi z tramwajami. Główną drogę przecinamy prosto i jeszcze kawałek terenem do asfaltu niedaleko nastawni. Dalej już asfaltem koło Guardiana, Ocynkowni i przez Kucelin do Alei Pokoju. Na końcu alejki zegnam się z Kasią i samotnie podążam do domu przez Jagiellońską.
W terenie jechało się dziś super :) Nawet piach na żółtym pieszym dziś tak bardzo nie przeszkadzał :D Lubię jeździć tym szlakiem. Najważniejsze, że było zdecydowanie chłodniej niż na asfalcie :) Bardzo fajny popołudniowy wypad.
Dzisiaj wycieczka pod tytułem uciec przed deszczem :D Umówiłam się z Kasią na popołudniowy wypad. Tuż przed umówioną godziną nadeszły ciemne chmury i zerwał się wiatr. Zaczynało grzmieć. Jednak chęć jazd była na tyle duża, że postanowiłyśmy mimo wszystko jechać. I decyzja była słuszna :)
Najpierw samotnie pod skansen, gdzie czekała już Kasia. Potem asfaltem przez Kucelin i ścieżką wzdłuż rzeki na Bugaj. Kawałek główną drogą i potem przez las niebieskim rowerowym do Dębowca. Po drodze niebo się rozjaśniło. Wyjeżdżamy na asfalt niedaleko Monaru i tutaj zdziwienie, asfalt aż parował i kałuż było sporo. Chyba chwilę wcześniej musiało ostro lać. Jedziemy w stronę torów, przed torami w lewo i do drogi na Choroń. Dalej asfaltem przez Choroń i Biskupice do Olsztyna. Minuta postoju koło leśnego i powrót zielonym rowerowym - początek terenem przez Skrajnicę, potem asfaltem do rowerostrady, rowerostradą do końca, kawałek terenem do torów i potem znów asfalt koło Guardiana, Ocynkowni i przez Kucelin do Alei Pokoju. Na końcu alejki zegnam się z Kasią i samotnie do domu od drugiej strony osiedla niż zwykle.
Udało się nie zmoknąć podczas jazdy :) Jechało się dziś całkiem przyjemnie, spokojnym tempem, bez pośpiechu, no i na szczęście było już trochę chłodniej niż w dzień. Chyba trzeba pokombinować trochę z pozycją na Rockim, bo ostatnimi czasy zaczyna mi drętwieć lewa dłoń.
Nadszedł ten dzień, przed którym wszyscy ostrzegali. Najtrudniejszy ze wszystkich maratonów - Karpacz, rozsławiony z trudnych technicznych zjazdów i podjazdów. Dzisiejszy cel- dotrzeć cało do mety, bez żadnych przygód, byle w jednym kawałku, nawet i na ostatnim miejscu. Przed startem krótka rozgrzewka po Karpaczu. Alek zabrał mnie na mostek nad rzeką i pokazał ostatni dość trudny zjazd tuż przed metą. Potem już na start.
...reszta potem...
Udało się osiągnąć zamierzony cel :) Do mety dotarłam bez upadków, bez kapci i innych nieprzewidzianych przygód, ani awarii sprzętowych, a to najważniejsze :) Zajęłam 12 miejsce z 14 w K2. Ostatnia nie byłam :D W klasyfikacji open byłam 279, za mną na metę przyjechało jeszcze ponad 40 zawodników. Pomimo tego, że wszyscy straszyli, że Karpacz jest najtrudniejszy, to dla mnie był łatwiejszy od Krynicy, może to za sprawą tego, że warunki pogodowe były o niebo lepsze :) Udało mi się nawet pokonać kilka zjazdów oznaczonych dwoma wykrzyknikami :D
W końcu udało się wyrwać na rower w tygodniu popołudniu. Umówiłam się z Kasią na asfaltową prawie już standardową pętlę przez Olsztyn i Poraj. Wyruszyłyśmy jak zawsze spod skansenu.
Trasa: przez Kucelin, Odlewników, Legionów, następnie przez Srocko, Brzyszów, Kusięta, Olsztyn (tutaj minuta postoju koło leśnego, gdzie poza nami była tylko jedna rowerzystka) i dalej przez Biskupice (udaje mi się dziś wjechać na środkowym blacie z przodu), Choroń (niedaleko wieży mijamy się ze STi), Poraj, Osiny, Kolonię Borek, gdzie namawiam Kasię na wydłużenie dzisiejszej pętli i jedziemy dalej trochę inaczej niż zwykle przez Kolonię Poczesną, Bargły, Michałów, Nieradę, Sobuczynę, Brzeziny Nowe i Brzeziny Kolonia. Dalej już przez miasto ulicą Żyzną, Sabinowską i Jagiellońską. Koło Jagiellończyków żegnamy się i dalej samotnie 11-tego Listopada kieruje się do domu.
Bardzo fajny popołudniowy wypad. Idealna pogoda, noga dzisiaj całkiem dobrze podawała. Towarzystwo również idealne. Mam nadzieję, że teraz będzie już coraz więcej takich wypadów :)
Dzisiaj, pomimo tego, że nadgarstek jeszcze trochę bolał umówiliśmy się ze znajomymi z Jurabike na przedobiadowy wypad w okolice Mstowa. Trasa do końca znana nie była. Mieliśmy jechać asfaltem, więc Alek pozostawił w rowerze opony 1,5, na których objeżdżał Tatry. Pod skansenem stawiła się bardzo liczna ekipa - było nas w sumie 12 osób - ja, Alek, Rafał (Rafik), Zbyszek (Zibi), Agnieszka, Mirek, Bartek (Mr.Dry), Marcin (Pitbull) i kilka osób, których nie znałam - Przemek, Piotrek, Paweł i Bartek.
Na miejscu szybko okazało się, że plan asfaltu został przebity przez terenową opcję wycieczki. Nie byłam pewna czy mój nadgarstek to wytrzyma, a Alek wahał się czy da radę na prawie szosowych oponach, ale jak już przyjechaliśmy na start to nie chcieliśmy się wycofywać i pojechaliśmy razem z całą ekipą. Początkowo prowadził Bartek. Najpierw przez Kucelin i cmentarz Żydowski. Potem kawałek asfaltem przez Legionów no i w teren. Na początek podkazd na Ossona. Na szczycie pierwszy raz rozdzielamy się. Cześć z nas, w tym ja, Alek, Mirek i chyba Paweł zjeżdża normalnym zjazdem do czerwonego pieszego, a reszta pokonuje zjazd downhillowy.
Kontaktujemy się telefonicznie i spotykamy się wszyscy kawałek dalej. Wspólnie jedziemy terenem w stronę Przeprośnej Górki. I tutaj zaczyna się robić ciekawiej. Musimy przedostać się przez dośc obfite błoto. Rowery prawie całe ubłocone, a jak okazuje się potem, to był dopiero początek :D Najlepsze było dopiero przed nami :D
Dojeżdżamy do asfaltu. Obawiając się o nadgarstek rezygnuję z terenowego podjazdu i zjazdu z Przeprośnej Górki i tym samym decyduję się jechać do Mstowa asfaltem. Alek jedzie razem ze mną. Reszta ekipy wybiera wariant terenowy. Umawiamy się na spotkanie na rynku we Mstowie. Będąc już na rynku kontaktujemy się z ekipą. Okazuje się, że możemy trochę odpocząć, gdyż pojechali nieco inna drogą i taplają się we wodzie, więc musimy na nich trochę poczekać. Po jakichś 25 minutach jesteśmy znów w komplecie.
Na rynku opuszcza nas Mirek, który kieruje się asfaltem w drogę powrotną. Razem z resztą ekipy jedziemy asfaltem w stronę kościoła, a potem podjeżdżamy terenem na górę snowparku. Zjeżdżamy szybkim singlem nad zalew. Tam decyzja co dalej. Wąską ścieżką między trawami docieramy do Warty, która z powodu ostatnich deszczy nieco wezbrała. Noe ale skoro już tutaj dotarliśmy próbujemy przedostać się na drugą stronę. Efekty widoczne na fotkach i filmie poniżej. Najciekawszą kąpiel miała Agnieszka :D
Po pokonaniu rzeki jedziemy dalej prawie cały czas brodząc w wodzie, na wysokość prawie 3/4 koła. Po pokonaniu około kilometra, okazuje się, że wodna ścieżka doprowadziła nas jedynie do ogromnego zalewiska i musimy z powrotem wrócić się do rzeki i przebić się ponownie na drugi brzeg. Tym razem już bez dodatkowych kąpieli jak najszybciej na drugą stronę, bo komary nie dają spokoju.
Po wodnych kąpielach decydujemy się dotrzeć do jak najbliższego asfaltu. Okazuje się, że znajdujemy się w Kłobukowicach,. Tutaj nawet asfalt miejscami jest pod wodą, która wylewa się spod mostu na drogę.
Dalej jedziemy cały czas asfaltem, przez Zawadę, Małusy Wielkie i Turów do Olsztyna. Udajemy się do leśnego na izotonik. Pogoda ładna to i rowerzystów w leśnym tłumy. Korzystając z prysznica zmywamy z siebie resztki błota. Po krótkim odpoczynku zbieramy się z powrotem. Bartek, Aga i Przemek jada jeszcze trochę popływać w okolicach Mstowa, a my z resztą ekipy Jurabike jedziemy terenem przez Skrajnicę, potem rowerostradą do końca, kawałek terenem do torów, na drugą stronę, przez lasek do Bugaja i potem przez Michalinę do DK1. Żegnamy się z częścią ekipy i razem z Rafałem jedziemy jeszcze na myjkę. Następnie już prosto do domu.
Normalnie wariaci :D Zamiast grzecznie asfaltem to zachciało im się taplać w błocie i wodzie po kolana :D A potem rowery na serwis :D Na szczęście nie było tak źle. A co więcej, było wesoło i śmiesznie, no i wrażeń nie brakło :) Nikt się nie utopił, każdy wrócił cały z bananem na ustach. A przecież chyba o to chodzi :D Dziękuję wszystkim za udany i interesujący wypad i niecierpliwie czekam na następna jazdę w tym gronie :)
Na dziś w planach była Skandia Maraton Lang Team w Dąbrowie Górniczej. Niestety kontuzja nadgarstka zmusiła mnie do rezygnacji ze startu w dzisiejszym wyścigu. Z powodu owej kontuzji i niezbyt interesującej przez ostatni tydzień pogody nie jeździłam na rowerze od niedzieli. Już trochę mnie nosiło, więc wybraliśmy się dziś z Alkiem na krótką asfaltową przejażdżkę, spokojnym tempem.
Najpierw przez Stare Błeszno, potem główną drogą przez Bugaj, rowerostradą i przez Skrajnicę do Olsztyna. Chwila przerwy niedaleko Góry Biakło i dalej asfaltem przez Biskupice, Zrębice, Przymiłowice znów do Olsztyna. Koło rynku wstępujemy na moment do sklepu i potem powrót do domu, najpierw główną drogą, potem analogicznie jak wcześniej - rowerostradą, główną przez Bugaj i przez Stare Błeszno.
Nadgarstek niestety dalej boli. Na wszelkich nierównościach musiałam zwalniać i omijać je tak, by minimalizować wstrząsy. Plusem dzisiejszej wycieczki była niewątpliwie pogoda :D Nie pamiętam kiedy ostatnio była tak ciepła sobota i tak grzało słońce :D Tak na marginesie - nowe buciki Shimano są całkiem wygodne :)
Na rowerze jeżdżę odkąd tylko pamiętam - nauczył mnie tata, gdy nie miałam jeszcze skończonych 3 lat. Najbardziej lubię zwiedzać, w szczególności zamki :)
Technika nie jest moją najlepszą stroną, ale jeżdżę, bo lubię i sprawia mi to przyjemność :) Jazda rowerem jest dla mnie jak narkotyk - silnie uzależnia, a jej brak powoduje dolegliwości abstynencyjne :D
Od 2013 zawodniczka klubu BIKEHEAD MTB TEAM.
Powerade MTB Maraton 2013 - klasyfikacja generalna: miejsce 8 w K2 Mega.
Bike Maraton 2014 - klasyfikacja generalna: miejsce 4 w K2 Mega
PS: Nie obchodzi mnie co o mnie myślicie, czy mnie lubicie czy nienawidzicie, czy jestem zbyt naiwna, czy może dziecinna, ale prawda jest inna - jestem taka jaka według siebie być powinnam.
Oświadczam, że wszelkie obraźliwe, niecenzuralne, wulgarne i bezsensowne komentarze umieszczane na innych portalach, podpisane moim nickiem, albo pisane w taki sposób, by mogły być kojarzone z moją osobą nie są mojego autorstwa. Jest to próba podszywania się pode mnie. Przyjdzie taki czas, że sprawiedliwości stanie się za dość i winny poniesie odpowiednią karę.
EdytKa
