Na Mirów wzdłuż rzeki
Czwartek, 18 września 2014
· Komentarze(0)
Kategoria 1) do 30 km, 6) Głównie teren, 9) W towarzystwie
Dziś umówiony wcześniej popołudniowy wypad z Olą, do którego postanowił dołączyć również Piotrek. Początkowo miał być Olsztyn, ale na miejscu spotkania pod Jagiellończykami zmieniliśmy zdanie i udaliśmy się w stronę Mirowa.
Najpierw Alejką Pokoju, potem świeżo wyasfaltowaną ulicą Rejtana, wzdłuż trasy i później koło rynku na Zawodziu w stronę nowego wiaduktu koło Tesco. Tutaj musieliśmy przeprawić się trzykrotnie przez bandy oddzieląjące pasy na nowym wiadukcie, gdyż kompletnie nie wiedzieliśmy którędy dostać się na drugą stronę rzeki. W końcu udało się :) Przy nowym wiadukcie zrobiono kawałek nowej asfaltowej, w miarę szerokiej ścieżki pieszo - rowerowej, którą mieliśmy przyjemność jechać. Dalej terenem wzdłuż rzeki w stronę Mirowa. Miejscami było sporo piachu. W pewnym miejscu przy przejeżdżaniu przez piaskowe koleiny ujechało mi nagle przednie koło i stanęło prawie że bokiem. Nie zdążyłam nic zrobić i poleciałam w przód zahaczając koszulką o kierownicę i uderzając prawym kolanem w mostek. W wyniku tegoż upadku kolano dość mocno się strzaskało i nawet kierownica nieco się obróciła. Uderzenie musiało być mocne skoro nie obyło się bez użycia imbusa, by z powrotem ustawić kierownicę.
Jadąc wzdłuż rzeki dojechaliśmy do Mirowa. Dalej kawałek asfaltem w stronę Zawodzia, po czym w lewo w ulicę Turystyczną, którą najpierw asfaltem, a potem terenem dotarliśmy na Ossona. Zjazd z Ossona kamienistym zjazdem. Czas poganiał, więc skierowaliśmy się już w stronę domów. Legionów, potem Cmentarz Żydowski, Kucelin i Aleja Pokoju. Koło Jagiellończyków zegnamy się z Piotrkiem i razem z Olą jedziemy dalej - ja na myjkę, a Ola do auta na parking. Na koniec chwila pogaduch i każda z nas udaje się w swoją stronę.
Po dzisiejszym upadku nasuwa mi się jedna myśl - trzeba mieć albo wyjątkowego pecha albo wybitne zdolności by tak się poobijać i to nie dość że na piachu to w dodatku dwa dni przed kolejnym maratonem... Mam nadzieję, że okłady z altacetu szybko pomogą i do soboty będzie już lepiej.
Najpierw Alejką Pokoju, potem świeżo wyasfaltowaną ulicą Rejtana, wzdłuż trasy i później koło rynku na Zawodziu w stronę nowego wiaduktu koło Tesco. Tutaj musieliśmy przeprawić się trzykrotnie przez bandy oddzieląjące pasy na nowym wiadukcie, gdyż kompletnie nie wiedzieliśmy którędy dostać się na drugą stronę rzeki. W końcu udało się :) Przy nowym wiadukcie zrobiono kawałek nowej asfaltowej, w miarę szerokiej ścieżki pieszo - rowerowej, którą mieliśmy przyjemność jechać. Dalej terenem wzdłuż rzeki w stronę Mirowa. Miejscami było sporo piachu. W pewnym miejscu przy przejeżdżaniu przez piaskowe koleiny ujechało mi nagle przednie koło i stanęło prawie że bokiem. Nie zdążyłam nic zrobić i poleciałam w przód zahaczając koszulką o kierownicę i uderzając prawym kolanem w mostek. W wyniku tegoż upadku kolano dość mocno się strzaskało i nawet kierownica nieco się obróciła. Uderzenie musiało być mocne skoro nie obyło się bez użycia imbusa, by z powrotem ustawić kierownicę.
Jadąc wzdłuż rzeki dojechaliśmy do Mirowa. Dalej kawałek asfaltem w stronę Zawodzia, po czym w lewo w ulicę Turystyczną, którą najpierw asfaltem, a potem terenem dotarliśmy na Ossona. Zjazd z Ossona kamienistym zjazdem. Czas poganiał, więc skierowaliśmy się już w stronę domów. Legionów, potem Cmentarz Żydowski, Kucelin i Aleja Pokoju. Koło Jagiellończyków zegnamy się z Piotrkiem i razem z Olą jedziemy dalej - ja na myjkę, a Ola do auta na parking. Na koniec chwila pogaduch i każda z nas udaje się w swoją stronę.
Po dzisiejszym upadku nasuwa mi się jedna myśl - trzeba mieć albo wyjątkowego pecha albo wybitne zdolności by tak się poobijać i to nie dość że na piachu to w dodatku dwa dni przed kolejnym maratonem... Mam nadzieję, że okłady z altacetu szybko pomogą i do soboty będzie już lepiej.
EdytKa
