Mieliśmy dziś jechać na wycieczkę ze Skowronkami w okolice Łęczycy, jednak siły wyższe plany zweryfikowały. Na szczęście po południu udało nam się wyskoczyć na rower na 3 godzinki. Takim oto sposobem postanowiliśmy wybrać się dziś do Mstowa, gdzie dawno nie byliśmy.
Początek standardowo Alejką Pokoju, przez Kucelin, Cmentarz Żydowski i Legionów. Następnie terenem przez Ossona, kawałek czerwonym rowerowym i dalej przez Przeprośną Górkę. Dalej asfaltem przez Siedlec do Mstowa. Od Mstowa znów terenem niebieskim pieszym (po drodze z krótką przerwą przy sadach) przez Małusy do Turowa.
We wrześniu zakwitły nawet maki...
Podjazd na niebieskim pieszym koło sadów we Mstowie
Podjazd na niebieskim pieszym koło sadów we Mstowie
Dzika róża koło sadów
Niebieski pieszy w Mstowie
Następnie znów asfaltem przez Turów do Olsztyna. Objeżdżamy zamek dookoła, po czym podjeżdżamy na szczyt ruin od strony wieży obserwacyjnej. Udało mi się podjechać kilka metrów dalej niż dotychczas, zatem jakieś postępy są. Po podjeździe zjazd na dół po kamieniach.
Zjazd ze zamku w Olsztynie od strony wieży obserwacyjnej
Zjazd z zamku w Olsztynie
Z zamku kierujemy się na Lipówki. Udało się podjechać na sam szczyt. Na Lipówkach krótka sesja zdjęciowa rowerków, po czym zjazd singlem w stronę leśnego. Mijamy bar leśny i kierujemy się już z powrotem do Częstochowy.
Rocky na Lipówkach z ruinami zamku w tle
Rocky na Lipówkach
Najpierw kawałek asfaltem w stronę Biskupic, potem przeciwpożarówką do końca, kawałek terenem do torów, przez lasek, asfaltem do Bugaja i koło Michaliny do DK1. Jedziemy jeszcze na chwilę na myjkę, po czym przez Błeszno wracamy do domu.
Pogoda jak na wrzesień wyśmienita. Cieplutko, słonecznie, jedynie wiatr mógłby być trochę łagodniejszy. Szkoda, że nie udało się wybrać na dłuższą wycieczkę, ale może jeszcze będzie okazja.
Dziś popołudniu wypad w kierunku Olsztyna razem z Olą, Sylwią i Łukaszem.Start pod Jagiellończykami. Rocky chwilowo bez tylnego koła, więc dziś musiałam jechać Foxem.Dlatego tez cieszyłam się, że dziś wypad asfaltowy.
Początek Aleją Pokoju, potem przez Kucelin, koło Guardiana, przez Odrzykoń i Kusięta do Olsztyna. Tutaj odłącza się Sylwia i po chwili na zamku samotnie wraca do domu. My zaś jedziemy dalej w kierunku Biskupic. Podjazd pod kościół i powrót. Zjazd jak zwykle szybki. Powrót do Olsztyna, potem kawałek główną, po czym w prawo i koło oczyszczalni, przez Odrzykoń, koło Guardiana, przez Kucelin i Alejką Pokoju. Odprowadzamy z Łukaszem Olę do parkingu na Jagiellońskiej, gdzie zostawiła auto, a potem po kilkuset metrach rozjeżdżamy się każdy w swoją stronę. W drodze :)
Bardzo fajny wieczorny wypad. Tempo odpowiednie, towarzystwo również w sam raz :) Szkoda tylko, że coraz szybciej zapada zmrok. Teraz już za każdym razem trzeba będzie zabierać ze sobą lampki.
Po wtorkowej asfaltowej pętli zachciało mi się ponownie jazdy w terenie. Zatem po pracy krótka przejażdżka po okolicznych górkach w stronę Olsztyna.
Początek standardowo przez osiedle, potem przez Alejkę Pokoju, Kucelin, Cmentarz Żydowski i Legionów. Tutaj w lewo i terenem koło Ossona. Na szczyt dziś nie wjeżdżam, jadę dookoła. Chwilę przed zjazdem mijam się z Mateuszem, który dopiero w ostatniej chwili mnie zauważył. Przed zjazdem jeszcze szybka fotka w jesiennej scenerii i potem zjazd do czerwonego rowerowego.
Jesień nadchodzi wielkimi krokami
Następnie czerwonym rowerowym w stronę Zielonej Góry. Podjazd jak zwykle pokonany
na dwie raty. Na szczycie spotykam Andrzeja i dalej jedziemy we dwoje.
Kawałek przed zjazdem spotykamy jeszcze dwóch znajomych ze spinningu. Szybkie "cześć" i zjeżdżamy ponownie do czerwonego rowerowego. Dalej kawałek asfaltem przez Kusięta. Koło straży w prawo i terenem w stronę Towarnych. Podjazd koło jaskini, a potem kawałek pieszo pod górkę. Nie zjeżdżamy od razu na polanę, gdyż Andrzej prowadzi nieco innym wariantem, pokazując mi nową fajną ścieżkę. Następnie zjazd na polanę i podjazd na szczyt Towarnych łagodniejszym wariantem. Następnie zjazd do asfaltu i w stronę Olsztyna. Podjazd na zamek od strony kwadratowej wieży, po czym zjazd całkiem fajną techniczną ścieżką po skałkach i kamieniach. Następnie kierunek Lipówki. Andrzej prowadzi od drugiej strony niż zwykle jeżdżę. Podjeżdżamy fajnym singielkiem, ale w pewnym momencie muszę kawałek rower podprowadzić. Zjazd z Lipówek, po czym się w stronę Biakła. Na podjeździe, który zwykle wybieramy pasą się owce i kozy, więc dziś musimy spróbować trudniejszej wersji. Udaje się podjechać nieco ponad połowę. Na szczycie spotykamy rowerzystę, którego dziś już widzieliśmy na Towarnych. Krótka rozmowa i zjeżdżamy z Andrzejem Biakła. Podjeżdżamy jeszcze raz na Lipówki, na szczycie szybka fotka zachodzącego słońca, po czym zjazd singielkiem w stronę leśnego.
Zachód słońca z Lipówek
Czas leci, więc czas wracać do domu. Kierujemy się w stronę Góry Ostrówek. Po drodze znajduje trzy kanie. Następnie jedziemy terenem przez Skrajnicę. Droga w pobliżu stacji benyznowej wciąż rozkopana, zatem przecinamy asfalt i jedziemy dalej terenem w stronę żółtego rowerowego. Kawałek żółtym, po czym zielonym do pożarówki. Tutaj Andrzej odbija w lewo, a ja w prawo. Kawałek pożarówką, potem terenem do torów, przez lasek, asfaltem przez Bugaj i koło Michaliny do DK1. Jeszcze na chwilę na myjkę, a potem już do domu.
Lato chyba się już powoli kończy. W powietrzu czuć już jesień. Jednak jakby cały wrzesień i październik była taka pogoda jak dziś byłoby rewelacyjnie :)
Na dzisiejsze popołudnie Daria zaproponowała wypad autem do Mokrej na rekonstrukcję Bitwy pod Mokrą z 1 września 1939 roku. Alkowi pomysł od razu przypadł do gustu, tak więc na rower mogliśmy wybrać się tylko z rana. Postanowiliśmy więc udać się do Olsztyna, obejrzeć przy okazji samochody uczestniczące w XXIX Częstochowskim Rajdzie Pojazdów Zabytkowych. Co prawda w sobotę wieczór widzieliśmy już próbę sprawnościową na Placu Biegańskiego, ale chcieliśmy jeszcze zobaczyć klasyki na tle zamku w Olsztynie.
Od samego początku jechałam jakoś bez sił, nie mogłam się rozkrecić. Chyba jeszcze nie zdążyłam odpowiednio wypocząć po wczorajszym porannym grzybobraniu, popołudniowych atrakcjach na Placu Biegańskiego i wieczornym koncercie. Cała sobota na nogach :D Miałam nadzieje, że jakoś powoli energia powróci. Początek standardem przez osiedle, potem przez Kucelin, Cmentarz Żydowski i Legionów. Następnie w prawo i terenem przez kamieniołom Prędziszów. Dalej kawałek asfaltem i znów w teren na czerwony rowerowy. Zbaczamy z czerwonego na Zieloną Górę, pod którą dziś jak zwykle nie podjechałam. Zjazd obok jaskini i następnie kawałek asfaltem przez Kusięta. Koło szkoły w prawo i terenem w stronę Towarnych. Jaskinię dziś mijamy i jedziemy dookoła lasem do polany między Górami Towarnymi, z której od raz zjeżdżamy do asfaltu. Asfaltem kierujemy się do Olsztyna. Klasyków jeszcze nie ma, zatem najpierw kilka fotek koło zamku, a potem na rynek na lody.
W okolicach zamku w Olsztynie
Po zjedzeniu lodów ponownie koło Spichlerza zobaczyć, czy klasyki już dojechały. Aut jeszcze nie było, ale organizatorzy rajdu już ustawiali się na swoich pozycjach. Po chwili zaczęły zjeżdżać pierwsze zabytkowe pojazdy. Zobaczyliśmy około 15 załóg wjeżdżających na parking koło zamku, po czym powrót do domu możliwie jak najszybciej.
Porsche podczas XXIX Częstochowskiego Rajdu Pojazdów Zabytkowych
Saab Sport podczas XXIX Częstochowskiego Rajdu Pojazdów Zabytkowych
Mercedes w trakcie XXIX Częstochowskiego Rajdu Pojazdów Zabytkowych
Mercedes w trakcie XXIX Częstochowskiego Rajdu Pojazdów Zabytkowych
Powrót dość żwawym tempem, najpierw do rynku w Olsztynie, potem kawałek główną drogą (gdzie mijamy się z Andrzejem, który dziś porusza się samochodem), następnie rowerostradą do końca. Dalej terenem do torów, przez lasek, asfaltem przez Bugaj (gdzie mamy nieplanowany postój przed przejazdem kolejowym), koło Michaliny do DK1 i przez Błeszno do domu. Takim sposobem nie licząc postoju cały powrót zajął nam raptem 35 minut :D Zdążyliśmy jeszcze na spokojnie się umyć i zjeść obiadek przed wypadem na rekonstrukcję Bitwy pod Mokrą :)
Rano do pracy (jak zawsze na Foxie). Po pracy powrót do domu. Nic nadzwyczajnego, dziś na szczęśćie bez żadnych starć z kierowcami samochodów.
Po południu już na Rockim na 102 Częstochowską Masę Krytyczną, na którą miałam jechać razem z mamą, ale niestety w ostatniej chwili zrezygnowała. Tak więc wyruszyłam z domu sama. Przed Masą jeszcze na chwile do Gawła, gdzie spotykam Kasię i Kamila, którzy na Masę niestety nie jadą. Wcześniej w drodze, na wiadukcie na Niepodległości spotkałam także Tomka z całą rodzinką zmierzających również na Masę. Od Ronda Mickiewicza na Plac Biegańskiego razem z Gawłem i Panem Jarkiem z Bikeatelier. Na Biegana odbieram od Piksela uszczelki dla Alka i spotykam Łukasza. Chwilę później rozpoczyna się 102 Masa Krytyczna.
Trasa przejazdu Masy (w której wzięło udział 376 uczestników): Plac Biegańskiego - II Aleja NMP - I Aleja NMP - Plac
Daszyńskiego - I Aleja NMP - Aleja
Kościuszki - Aleja Armii Krajowej - Obrońców Westerplatte -
Szajnowicza-Iwanowa - Popiełuszki - Pułaskiego - 1 Maja... i tutaj kawałek przed Rondem Mickiewicza telefon od Alka, który już dotarł do Częstochowy, tak więc w tym momencie musiałam opuścić Masę, co by zbyt długo na mnie nie czekał. Szybkim tempem jeszcze z Łukaszem na moment na Plac Biegańskiego (gdzie czekała Ola), ale zaraz potem od razu do domu Śląską, Sobieskiego i wzdłuż linii tramwajowej.
Dziś popołudniu czas na rozkręcenie się po przerwie spowodowanej ostatnimi warunkami pogodowymi i innymi codziennymi sprawami. Nadgarstek niestety dalej boli (w zasadzie z niewiadomych przyczyn), ale już nie mogłam wysiedzieć w domu. Postanowiłam samotnie wybrać się do Olsztyna.
Początek standardem przez osiedle, Aleję Pokoju, Kucelin, Cmentarz Żydowski i Legionów. Dalej dla odmiany kawałek Brzyszowską i potem w prawo na czerwony rowerowy. Z czerwonego zbaczam na Zieloną Górę (podjazd jak zwykle mnie pokonał, ale są niewielkie postępy). Zjazd do czerwonego rowerowego i dalej asfaltem przez Kusięta. Następnie w prawo i terenem w stronę Towarnych. Przed podjazdem do jaskini mijam się z Łukaszem, który już dziś kończył trening. Za jaskinią kawałek pieszo, potem zjazd na polanę i podjazd na szczyt Towarnych (a w zasadzie próba cięższej opcji podjazdu, zakończona niepowodzeniem). Zjazd do asfaltu i w stronę Olsztyna. Mijam rynek i kieruje się na zamek główną bramą. Pomimo bólu nadgarstka i ogólnego zmęczenia spowodowanego niewyspaniem udało mi się dziś pokonać cały podjazd na zamek :) Plan wykonany :) Na szczycie chwila przerwy i potem zjazd z powrotem do rynku.
Rocky na ruinach zamku w Olsztynie
Rocky przed kwadratową wieżą
Następnie kieruje się na Lipówki. Podjazd pokonany dziś w całości. Na Lipówkach chwila rozmyślań, po czym zjazd w stronę Biakła. Przy Górze Biakło odbywa się obecnie wypas owiec, ale podjazd jest możliwy. Nie udaje mi się jednak pokonać całego podjazdu. Po zjeździe pan pilnujący owiec uświadamia mnie, że skoro nie dałam rady podjechać, to nie nadaje się na wyścigi rowerowe (chyba zdradził mnie strój wygrany na wyścigu Hołda Race). Cóż, albo muszę zrezygnować z wyścigów, albo... skoro Olsztyn zaliczony to kolejnym moim celem będzie pokonanie podjazdu na Biakło :D Na koniec jeszcze jeden podjazd na Lipówki i zjazd singielkiem do leśnego, który mijam i kieruje się od razu do domu.
Powrót terenem przez Ostrówek, który jakiś czas temu został oszpecony przez jakąś metalową wieżą, a potem terenem przez Skrajnicę. Następnie kawałek asfaltem do wykopów. Niestety jeden z robotników informuje mnie, że przejazdu dalej nie ma i kieruje mnie trochę na około jakaś kamienisto - błotnistą drogą, którą docieram do stacji na Odrzykoniu. Dalej rowerostradą do końca, gdzie tuż przy samym końcu mało co nie rozjechałam jakiegoś niezbyt rozgarniętego rolkowca, który jadąc na wprost mnie nagle postanowił skręcić centralnie przede mną. Dopiero pisk moich opon go nieco otrzeźwił. Nie wiem czym Ci ludzie myślą, ale mózgami chyba nie bardzo. Dalej jadę terenem do torów, przez lasek, asfaltem przez Bugaj i koło Michaliny do DK1. Następnie jeszcze kawałek przez Raków, gdzie na skrzyżowaniu Okrzei z Łukasińskiego wymusza na mnie pierwszeństwo kierowca autobusu. Sama już nie wiem, czy tylko ja mam tyle pecha, czy po prostu ludzie są jacyś dziwni... Dalej już spokojnie koło Jagiellończyków i przez osiedle do domu.
Mimo tych kilku uniedogodnień dzisiejszy wypad dobrze mi zrobił. Pomimo niewyspania jechało mi się całkiem przyjemnie. Mam jedynie nadzieje, że ból nadgarstka szybko minie.
Rocky dzięki pomocy Gawła ma już założone szosowe oponki przed sobotnim wypadem w góry, więc dziś popołudniu asfaltowa przejażdżka do Olsztyna. Razem ze mną wybrali się jeszcze Marta i Tomek.
Na początek dojazd pod skansen, gdzie dołącza Marta, a kawałek dalej - koło dawnego sądu dojeżdza Tomek. Jedziemy więc przez Kucelin, potem kawałek wzdłuż rzeki i dalej już asfaltem koło Guardiana, przez Odkrzykoń, Kusięta, Turów (gdzie prowadzi nas Tomek) i docieramy do Olsztyna. Krótki postój przy sklepie i powrót. Rozmyślamy jaką wybrać trasę, kiedy okazuje się, że Marta musi jeszcze załatwić jedną sprawę na ulicy Hektarowej. Takim sposobem sytuacja rozwiązała się sama, gdyż kierujemy się tam razem z nią.
Asfaltem przez Kusięta, Brzyszów, Srocko, gdzie prowadzeni przez Martę skręcamy w lewo i bardzo przyjemną asfaltową drogą wiodącą przez las docieramy do czerwonego rowerowego na Mirowie, gdzie skręcamy w lewo w Hektarową. Zrobiło się dość zimno, a ja nie wzięłam sobie nic więcej do ubrania poza tym co miałam na sobie, więc Marta pożyczyła mi swoją zapasową kurtkę (dziękuję bardzo za uratowanie tyłka). Z Hektarowej skręcamy w lewo na Skalną i jedziemy kawałek po piachu, a potem szutrówką do asfaltu (gdzieś w pobliżu Mirowa), skąd dalej kawałek terenem, Na tym odcinku było trochę błota i piachu, więc na szosowych oponkach nie jechało mi się najlepiej. Na szczęście po tej przeprawie dotarliśmy do ulicy Legionów. Koło ronda na Legionów odłącza się Marta i jedzie w stronę Mirowskiej, a ja z Tomkiem jedziemy dalej Żużlową do stadionu Włókniarza. Dalej już samotnie przez Hutników, Alejką Pokoju i przez osiedle do domku.
Na asfalcie oponki Kenda 1,5 spisują się rewelacyjnie, gorzej w terenie :D Na szczęście w sobotę w planie jest tylko i wyłącznie asfalt i tego się trzymajmy :D Po sobotnim wypadzie Rocky znów powróci do terenowych opon :D Dziękuję za dzisiejsze towarzystwo, było bardzo fajnie :)
Rano standardowo do pracy, po pracy rundka po sklepach w poszukiwaniu dętki (dopiero w 3 sklepie z rzędu dostałam taką jaką chciałam), po czym powrót do domu.
Po obiadku już w rowerowych ciuchach na Warszawską do sklepu. Pomyślałam sobie, że korzystając z ładnej pogody zamiast autem to pojadę rowerem i to chyba nie był najlepszy wybór. Kultura kierowców w Częstochowie jest daleko w tyle. Początek bez przygód, przez Alejkę Pokoju, koło sądu, duktem wzdłuż rzeki, pod trasą DK1 i dalej ścieżką rowerową koło Galerii. Tutaj pierwsze nerwy - ludzie nic sobie nie robią ze ścieżki rowerowej i spacerują na niej tak beztrosko, że na nic nie zwracają uwagi. Dalej jadę kawałek przez park na Zawodziu, potem koło wodociągów i dalej już Warszawską. I tutaj nerw konkretny. Sznur aut w korku. A przepisu mówiącego o tym, że rowerzysta ma prawo wyprzedzać auta z prawej strony nikt nie respektuje, a co więcej niektórzy specjalnie widząc jadącego rowerzystę zjeżdżają jak najbliżej krawężnika. Jeden idiota nawet zahaczył lusterkiem moją kierownicę... I jeszcze miał pretensje.
Po zrobieniu zakupów powrót do domu. Warszawską (gdzie znów musiałam użerać się ze sznurem aut na zwężce) do Placu Daszyńskiego. Dalej Ogrodową do Krakowskiej. Na skrzyżowaniu z Katedralną skręcając w lewo ustępuję kierowcy, który skręcając w prawo ma pierwszeństwo. Ten pokazuje ręką żebym jechała, więc jadę kiwając głową w podzięce. Myślę sobie - chociaż jeden uprzejmy, jednak optymizm nie trwał zbyt długo. Ten sam kierowca już na Krakowskiej nie dość, że mija mnie mega szybko - o wiele szybciej niż przepisowa 50, to jeszcze tak blisko, że podmuch wiatru mało mnie nie przewrócił... Wtedy byłam już kompletnie wk... zdenerwowana. Zjechałam na ścieżkę wzdłuż rzeki, którą dojechałam do Bór, Dalej już przez Niepodległości i Równoległą bez przygód do domu.
W domu jeszcze szybka zamiana rowerów i Rockym na Błeszno na myjkę. Powrót przez Stary Raków i Jagiellońską. I tak oto zamiast się na rowerze odstresować to zestresowałam się jeszcze bardziej. I to by było na tyle w zasadzie. Koniec.
Po niedzielnym i poniedziałkowym odpoczynku od roweru (nie licząc dojazdu do pracy) nadszedł czas, by wybrać się w teren. Razem ze mną pojechali jeszcze Kamil i Łukasz. Na zbiórkę koło Jagiellończyków nie zdążyła Ola, ale umówiłyśmy się, że dołączy do nas w Olsztynie.
Tak więc początkowo w trójkę. Aleją Pokoju, przez Kucelin, Cmentarz Żydowski i dalej Legionów. Skręcamy w prawo i terenem przez Kamieniołom Prędziszów, po czym znów kawałek Legionów (gdzie spotykamy Martę - TęczowaMagia). Z Legionów w prawo i na Ossona. Podjazd na szczyt, po czym wdrapujemy się jeszcze wyżej i zjeżdżamy singielkiem. Następnie zjazd do czerwonego rowerowego i czerwonym w stronę Zielonej Góry. Podjazd na Zieloną (który jak zwykle mnie pokonał) i zjazd obok jaskini z powrotem do czerwonego szlaku. Kawałek asfaltem przez Kusięta, po czym w prawo i terenem w stronę Towarnych. Kawałek przed jaskinią sms od Oli, że czeka na zamku. Niestety po podjechaniu do jaskini okazuje się, że złapałam kapcia w przednim kole. Zjazd na polanę niestety na piechotę. Łukasz odjechał gdzieś na bok, a ja z Kamilem obydwoje męczylismy się ze zdjęciem opony. Bez skutku. Chyba mam w tym za małe doświadczenie, bo gdy Łukasz do nas wrócił zdjął oponę w momencie. W międzyczasie skontaktowałam się z Olą, i powiedziałam, że jeśli nie chce czekać może przybyć na polanę w Towarnych. Zdążyliśmy uporać się z kapciem, a Oli ciagle nie było. Po kolejnej rozmowie okazało się, ze pojechała trochę za daleko. Umówiliśmy się więc ponownie w Olsztynie, a że mieliśmy bliżej, to postanowiliśmy jeszcze wjechać na ruiny zamku i zjechać z powrotem :D I akurat gdy wróciliśmy na rynek zauważyliśmy czekającą Olę :)
Dalej we czwórkę :D Najpierw asfaltem w stronę Biskupic, a potem terenem wokoło Sokolich. Z uwagi na fakt, że pomału zapadał zmierzch nie zwróciłam uwagi jakimi jechaliśmy szlakami. Tym bardziej, że w zasadzie jedyna miałam na tyle dobrą lampkę, by oświetlać drogę nie tylko sobie, ale i reszcie ekipy. Wiem tylko, że najpierw jechaliśmy żółtym rowerowym, potem kawałek czarnym i niebieskim rowerowym. I chyba właśnie na czarnym rowerowym doszło do małej kraksy. Ola rozmawiając przez telefon zderzyła się z Łukaszem. Szczegółów nie znam, bo jechałam z przodu. Znów ominęło mnie co najlepsze :D Żart. Na szczęście strat w ludziach nie było. Niestety w wyniku zderzenia w Oli rowerze odkręciła się kierownica na mocowaniu z mostkiem i zaczęła się tak ciągle okręcać. Nikt z nas nie miał niestety imbusa, więc musieliśmy zwolnić nieco tempo i po wyjechaniu z Sokolich kontynuować jazdę wyłącznie asfaltem. Dojechaliśmy do rynku w Olsztynie, dalej kawałek główną, rowerostradą i znów główną do DK1. Dalej wzdłuż trasy na Raków. Łukasz pożyczył Oli lampki, by mogła coś widzieć podczas dalszej jazdy. Odprowadziłam jeszcze kawałek Olę przez Raków i na Jagiellońskiej przed Makro skręciłam już w osiedle.
I takim oto sposobem z planowanych dwóch i pół godzin jazdy, po przygodach jakie nas spotkały wyszło prawie o godzinę więcej :D Są rzeczy których się nie przewidzi. Dobrze, że nikomu z nas nic się nie stało, a sprzęt czasem lubi sprawiać problemy i to z reguły wtedy, kiedy najmniej tego się człowiek spodziewa.
Kolejny wyścig z cyklu Bike Maraton. Tym razem w Szklarskiej Porębie. Wyścig odbył się przy okazji 3-dniowego festiwalu rowerowego, który rozpoczął się w piątek. Jeszcze w piątek była super pogoda i świeciło słońce, jednak już pod wieczór zaczął padać deszcz, który niestety nie ustał aż do wyścigu. Start pierwszego sektora w trakcie opadów deszczu (punktualnie o 11) zainaugurował Michał Kwiatkowski.
Trasa wyścigu bardzo fajna, bardzo zróżnicowana. Nie zabrakło ani szutrowych podjazdów i szybkich szutrowych zjazdów, ani technicznych zjazdów po śliskich kamieniach i korzeniach, ani nawet podjazdów po błocie. Czyli wszystko co najważniejsze w wyścigach MTB. Początek wyścigu to krótki, ale dość stromy podjazd nartostradą, potem dalsza część podjazdu szutrówką (drogą pod Reglami) na Wysoki Most. Następnie zjazd po korzeniach niebieskim szlakiem do Trzech Jaworów. Za zjazdem na 10 km rozjazd Mini / Mega. Za rozjazdem kawałek asfaltowego podjazdu na Grzybowiec, po czym techniczny i wymagający zjazd po wielkich śliskich kamolach do Jagniątkowa. Na zjeździe na 12 km muszę zejść z roweru i kawałek rower sprowadzić. Po zjeździe krótki, również techniczny i trudny podjazd tuż przed pierwszym bufetem (na 14 km trasy). Jednego kawałka tego podjazdu nie pokonał żaden z zawodników.
Na trasie wyścigu Na zjeździe
Podjazd przed pierwszym bufetem w Jagniątkowie - żaden zawodnik nie podjechał tego kawałka
Za bufetem asfaltowo - szutrowy podjazd na Dwa Mosty. Podjazd, który podobno miał być dziś najtrudniejszy, choć dla mnie wcale taki nie był. Może dlatego, że był bardziej wymagający kondycyjnie niż technicznie. Następnie kawałek szybkiego szutrowego zjazdu, po czym dalsza część zjazdu fajnymi leśnymi singlami po błocie i korzeniach aż do drugiego bufetu, zlokalizowanego na 28 km trasy. Za bufetem interwałowa część dzisiejszego wyścigu wokół Przesieki i Zachełmia ciekawymi leśnymi dróżkami, na których również nie zabrakło ani śliskich kamieni, ani korzeni, ani odrobiny błota. Na jednym z podjazdów na 31 km muszę kawałek rower podprowadzić, gdyż jest na tyle ślisko, że koła same się ślizgają. Na następnym podjeździe (na 34 km) znów muszę zejść z roweru, tym razem przez innego zawodnika. Fajny szutrowy podjazd, poprzecinany w poprzek drewnianymi belkami. Jadę, a przede mną dwóch facetów rowery prowadzi. Jeden widząc że jadę zszedł na bok (od tego momentu w zasadzie cały czas się na wzajem mijaliśmy - ja wyprzedzałam na podjazdach, a on na zjazdach), a drugi zatrzymał się nagle wprost przede mną, w wyniku czego zaliczyłam niegroźną glebę przez przechylenie się na bok. Na 38 km ostatni bufet. Za bufetem podjazd ponownie na Grzybowiec, po czym zjazd po śliskich wielkich kamolach zielonym szlakiem pieszym do Piechowic. Na zjeździe w kilku miejscach w okolicy 44 km trasy muszę się podeprzeć nogą lub zejść z roweru, gdyż wolę nie ryzykować upadku. Po zjeździe łagodny podjazd szeroką szutrówką, potem kawałek zjazdu i na sam koniec 2,5 km przed metą błotnisty podjazd na dobicie, po czym kawałek zjazdu starą trasą DH do mety.
Na zjeździe - vol. 2
Ciąg dalszy zjazdu
Kilka fotek z galerii FotoMaraton: Podjazd po asfalcie
Sekcja korzenna
Przejazd przez śliską kładkę
No bo po co omijać kałuże :D
Na zjeździe
Zjazd po mokrym kamolu
Miejscami błota nie było
I widoki były piękne
Po dojechaniu do mety nie zastanawiałam się, które zajęłam miejsce, bardziej interesowało mnie czy Alek pojechał dystans Giga, czy zjechał na Mega. Gdy okazało się, że jest jeszcze na trasie Giga udałam się najpierw do auta zostawić kask i kurtkę, a następnie do biura zawodów po dyplom. Okazało się wtedy, że zajęłam5 miejsce w K2 Mega i 224 Open :) Takim sposobem udało mi się załapać na podium :)Po dekoracji udałam się na metę oczekiwać przyjazdu Alka, który jak się okazało był już na ostatnim bufecie.
Na rowerze jeżdżę odkąd tylko pamiętam - nauczył mnie tata, gdy nie miałam jeszcze skończonych 3 lat. Najbardziej lubię zwiedzać, w szczególności zamki :)
Technika nie jest moją najlepszą stroną, ale jeżdżę, bo lubię i sprawia mi to przyjemność :) Jazda rowerem jest dla mnie jak narkotyk - silnie uzależnia, a jej brak powoduje dolegliwości abstynencyjne :D
Od 2013 zawodniczka klubu BIKEHEAD MTB TEAM.
Powerade MTB Maraton 2013 - klasyfikacja generalna: miejsce 8 w K2 Mega.
Bike Maraton 2014 - klasyfikacja generalna: miejsce 4 w K2 Mega
PS: Nie obchodzi mnie co o mnie myślicie, czy mnie lubicie czy nienawidzicie, czy jestem zbyt naiwna, czy może dziecinna, ale prawda jest inna - jestem taka jaka według siebie być powinnam.
Oświadczam, że wszelkie obraźliwe, niecenzuralne, wulgarne i bezsensowne komentarze umieszczane na innych portalach, podpisane moim nickiem, albo pisane w taki sposób, by mogły być kojarzone z moją osobą nie są mojego autorstwa. Jest to próba podszywania się pode mnie. Przyjdzie taki czas, że sprawiedliwości stanie się za dość i winny poniesie odpowiednią karę.
EdytKa
