Wieczorna terenówka do Mstowa, a potem Olsztyn
Wtorek, 21 sierpnia 2012
· Komentarze(0)
Kategoria 2) 30 - 60 km, 7) Trasa mieszana, 9) W towarzystwie
Umówiłam się wczoraj z Bartkiem na wieczorny wypad terenem do Olsztyna. Stawiłam się punktualnie o 19 pod skansenem. Ku mojemu zdziwieniu podjechali jeszcze Adam, Gaweł i Przemek (który pisał wcześniej na CFR, że wybiera się na rower o godzinie 18). Byłam mile zaskoczona - takiej obstawy się nie spodziewałam.
Pojechaliśmy asfaltem w stronę huty, na rondzie skręciliśmy w lewo. Następnie przez cmentarz żydowski i potem przez Legionów. Zjechaliśmy w lewo w teren i pojechaliśmy górą przez Ossona. Nie dałam rady podjechać, więc wprowadziłam rower na szczyt. Po zjeździe z Ossona pojechaliśmy terenem w stronę Przeprośnej. Było pełno błota, więc wszyscy byliśmy pochlapani. Następnie jechaliśmy kawałek asfaltem czerwonym rowerowym, a potem znów terenem przez Przeprośną Górkę. Udało się podjechać na sam szczyt przy pierwszym podejściu. Chwila przerwy na górze i dalej w drogę.
Pojechaliśmy asfaltem zielonym/czarnym szlakiem rowerowym przez Siedlec do Mstowa. Tuż za tabliczką "Mstów" przed cmentarzem skręciliśmy w prawo w teren. Po drodze musiałam się na moment zatrzymać, bo wkręciła mi się jakaś gałąź w tylną przerzutkę. Pojechaliśmy dalej terenem z tyłu cmentarza i wyjechaliśmy na asfalt już za rynkiem. Jechaliśmy kawałek asfaltem, a potem zjechaliśmy w teren na niebieski pieszy. Znów było kawałek pod górkę. Zatrzymaliśmy się na chwilkę przy sadzie, by spróbować tegorocznych jabłek. Te wczesne już prawie dojrzałe. Niebieskim pieszym dotarliśmy do asfaltu w Małusach. Po krótkim odcinku asfaltowym ponownie wjechaliśmy w teren na niebieski pieszy, którym dojechaliśmy do Turowa. W Turowie przejechaliśmy przez przejazd kolejowy i już cały czas asfaltem dojechaliśmy do ronda w Olsztynie i udaliśmy się do knajpy pod zamkiem na izotonik i pogaduchy.
Było już dość późno więc trzeba było wracać. Najpierw kawałek asfaltem, potem terenem szlakiem zielonym rowerowym pod górkę przed Skrajnicą. Przez Skrajnicę asfaltem i dalej rowerostradą. Na końcu skręciliśmy w prawo, przecięliśmy główną drogę i pojechaliśmy kawałek terenem do asfaltu na Kręciwilku, który również przecięliśmy prosto i dalej kawałek leśną ścieżką do asfaltu już za nastawnią. Następnie asfaltem koło Guardiana, ścieżką wzdłuż rzeki, koło skansenu i przez Aleję Pokoju. Przy estakadzie Gaweł i Piksel odłączyli się. Bartek i Przemek odwieźli mnie jeszcze przez Gajową do domu i dalej pojechali w swoją stronę.
Podczas dzisiejszej terenowej jazdy testowałam nowy zakup Roberta - siodełko Accenta. Jest dość wąskie, co pozwoliło mi na bardziej stromych zjazdach bez problemu odchylić się do tyłu, ale niestety na dłuższą metę jest jak dla mnie niezbyt wygodne - pod koniec wycieczki zaczął boleć mnie tyłek. Dodatkowo męczyłam się z niewłaściwie działającą przerzutką przednią. Już pomijam fakt, że przerzutka ma spory problem ze zmianą przełożenia z środkowego na blat, ale bardziej uciążliwe było jest, że prawie w ogóle nie chce zrzucać na młynek. Przed każdym terenowym podjazdem musiałam się zatrzymać i zmienić przełożenie na postoju. Trochę to było frustrujące.
Pomijając wszelkie utrudnienia techniczne był to bardzo przyjemny wypad w wyśmienitym towarzystwie i dobrym tempie, tym bardziej, że było dziś kilka terenowych podjazdów. Wieczorna jazda po upalnym dniu dobrze na mnie działa - jak jest chłodniej od razu mam więcej energii i mogę sobie pozwolić na większy wysiłek. Dziękuję chłopaki za wspólną jazdę i do następnego :)
Pojechaliśmy asfaltem w stronę huty, na rondzie skręciliśmy w lewo. Następnie przez cmentarz żydowski i potem przez Legionów. Zjechaliśmy w lewo w teren i pojechaliśmy górą przez Ossona. Nie dałam rady podjechać, więc wprowadziłam rower na szczyt. Po zjeździe z Ossona pojechaliśmy terenem w stronę Przeprośnej. Było pełno błota, więc wszyscy byliśmy pochlapani. Następnie jechaliśmy kawałek asfaltem czerwonym rowerowym, a potem znów terenem przez Przeprośną Górkę. Udało się podjechać na sam szczyt przy pierwszym podejściu. Chwila przerwy na górze i dalej w drogę.
Pojechaliśmy asfaltem zielonym/czarnym szlakiem rowerowym przez Siedlec do Mstowa. Tuż za tabliczką "Mstów" przed cmentarzem skręciliśmy w prawo w teren. Po drodze musiałam się na moment zatrzymać, bo wkręciła mi się jakaś gałąź w tylną przerzutkę. Pojechaliśmy dalej terenem z tyłu cmentarza i wyjechaliśmy na asfalt już za rynkiem. Jechaliśmy kawałek asfaltem, a potem zjechaliśmy w teren na niebieski pieszy. Znów było kawałek pod górkę. Zatrzymaliśmy się na chwilkę przy sadzie, by spróbować tegorocznych jabłek. Te wczesne już prawie dojrzałe. Niebieskim pieszym dotarliśmy do asfaltu w Małusach. Po krótkim odcinku asfaltowym ponownie wjechaliśmy w teren na niebieski pieszy, którym dojechaliśmy do Turowa. W Turowie przejechaliśmy przez przejazd kolejowy i już cały czas asfaltem dojechaliśmy do ronda w Olsztynie i udaliśmy się do knajpy pod zamkiem na izotonik i pogaduchy.
Było już dość późno więc trzeba było wracać. Najpierw kawałek asfaltem, potem terenem szlakiem zielonym rowerowym pod górkę przed Skrajnicą. Przez Skrajnicę asfaltem i dalej rowerostradą. Na końcu skręciliśmy w prawo, przecięliśmy główną drogę i pojechaliśmy kawałek terenem do asfaltu na Kręciwilku, który również przecięliśmy prosto i dalej kawałek leśną ścieżką do asfaltu już za nastawnią. Następnie asfaltem koło Guardiana, ścieżką wzdłuż rzeki, koło skansenu i przez Aleję Pokoju. Przy estakadzie Gaweł i Piksel odłączyli się. Bartek i Przemek odwieźli mnie jeszcze przez Gajową do domu i dalej pojechali w swoją stronę.
Podczas dzisiejszej terenowej jazdy testowałam nowy zakup Roberta - siodełko Accenta. Jest dość wąskie, co pozwoliło mi na bardziej stromych zjazdach bez problemu odchylić się do tyłu, ale niestety na dłuższą metę jest jak dla mnie niezbyt wygodne - pod koniec wycieczki zaczął boleć mnie tyłek. Dodatkowo męczyłam się z niewłaściwie działającą przerzutką przednią. Już pomijam fakt, że przerzutka ma spory problem ze zmianą przełożenia z środkowego na blat, ale bardziej uciążliwe było jest, że prawie w ogóle nie chce zrzucać na młynek. Przed każdym terenowym podjazdem musiałam się zatrzymać i zmienić przełożenie na postoju. Trochę to było frustrujące.
Pomijając wszelkie utrudnienia techniczne był to bardzo przyjemny wypad w wyśmienitym towarzystwie i dobrym tempie, tym bardziej, że było dziś kilka terenowych podjazdów. Wieczorna jazda po upalnym dniu dobrze na mnie działa - jak jest chłodniej od razu mam więcej energii i mogę sobie pozwolić na większy wysiłek. Dziękuję chłopaki za wspólną jazdę i do następnego :)
EdytKa
